Salaam aleikum Umm Umarah,

ik begrijp niet helemaal wat je bedoelt. Heb jij het over een soort 'kalverliefde' waarvan nog niet serieus spraken kan zijn van trouwen? Want met Amier ben ik het ook eens dat je elkaar best mag leren kennen voor het huwelijk, want dan weet je ook of je wel of niet bij elkaar past.
Trouwens, mijn ervaring is ook dat je gewoon verliefd kunt worden als emotie. Daarbij kun je ook een gebroken hart hebben voordat je zelfs maar een relatie met die persoon had. Maar dat is misschien meer iets 'puberaals', (zonder de puberteit of zo af te kammen). Maar ik kan me nog herinneren dat je dan echt gaat nadenken over je toekomst en daar mee bezig bent. Heb je het soms daar over?

Wasalaam happylady

Assalamu alaikum,

ja, ik bedoel niet een verkering in de zin van met elkaar naar bed gaan e.d.. Wat broeder Nak zegt wordt ook zo in de bronnen aangegeven.

Wassalam.

Assalamu alaikum,

dat hangt van je definitie van verkering af denk ik zuster. Als twee mensen verliefd op elkaar worden en ze laten dat elkaar weten en ze willen verder met elkaar, kun je spreken van verkering. Daarna ga je elkaars karakter beter leren kennen; er zijn verschillende hadith die toestaan elkaar te leren kennen voor je gaat trouwen. En dan kun je plannen maken om officieel te gaan verloven (heeft volgens mij geen basis uit de bronnen, maar ik kan me vergissen) en trouwen. Dit alles kan binnen de grenzen van de sharia, tenzij je van mening bent dat mannen en vrouwen in twee strikt gescheiden maatschappijen van elkaar dienen te leven, maar dit wordt nergens door ondersteund en dus ook niet algemeen aanvaardt.

Amier je hebt gelijk, het is inderdaad toegestaan in de islam om elkaar te leren kennen voordat je met elkaar trouwt. Nak4life heeft ook gelijk het moet met een mahram, ik bedoel eigenlijk dat het geen relatie moet zijn waarin je stiekem met elkaar omgaat jarenlang. Natuurlijk moet je elkaar eerst leren kennen omdat je moet weten met wie je te maken hebt. Ik heb dan nog wel een vraag, je wordt toch niet zomaar verliefd opmekaar, misschien dat je mekaar leuk kunt vinden maar echt verliefd daar moet heel wat vooraf gaan denk ik ( kan het mis hebben). In mijn stukje heb ik het over relaties waarvan niet zeker is of men echt de bedoeling heeft om verder met elkaar te gaan, eerder een relatie aangaan omdat ze een vriendinnetje willen. Dit soort relaties kunnen vele problemen veroorzaken.

Het probleem van het  bestaat natuurlijk ook binnen het huwelijk zelf. Zelfs al ben je getrouwd, dan is dat geen garantie dat je voorbestemd bent voor altijd samen te blijven; de realiteit leert ons dat. En huwelijken uit liefde zijn niet verboden binnen de sharia, worden zelfs niet afgekeurd of betwijfeld voor zover ik weet.

Natuurlijk betekent huwelijk niet perse dat je voormekaar bestemd bent maar het verschil is in mijn reactie en die van jou, is dat een relatie je leven kan kapot maken als je bijvoorbeeld zielsveel van iemand houdt en je kunt of je mag je leven niet met degene delen. Als je alleen maar 1 iemand voor ogen hebt en niet meer kunt denken aan een toekomst met iemand anders dan kan dat toch grote problemen veroorzaken omdat je niet weet hoe het had kunnen aflopen met degene waarvan je houdt, je blijft er nieuwsgierig naar.

En ik wil ook helemaal niet zeggen dat liefde in een huwelijk haram is, want dat bedoel ik echt niet. Als er geen liefde is dan is er niets.

Wassalam,

Amier.