Nacht

zo stil en niemand

niemand die me ziet

of critiseert...

mijn Rabbi, de nacht en ik...

en niemand...

alleen dit... alleen Wij...

ik heb zo veel vragen

met zo veel tranen

ik smeek, ik bid...

mijn Rabbi, de nacht en ik...

en niemand, nog niemand die me ziet.

mijn tranen...bitter

van ellende en verdriet

en niemand die het ziet

niemand hoort het...mijn verdriet

mijn schreeuwen zonder

enig geluid...

telkens vragend: Waarom ik?

alleen mijn Rabbi, de nacht en ik

De zilveren maan verlicht mijn tranen

donker, stil, en niemand...

mijn traan wordt twee...

de twee wordt tien

de tien wordt duizend

Duizend tranen voor mijn Rabbi...

tranen van verdriet...

smekend om genade

smekend, wenend van verdriet...

geschreven door: MIJ.