Salaam Malcolm,

Bedankt voor je genuanceerde antwoord en vraag.

Eerst en vooral zou mijn standpunt over de minder goede relaties tussen Turken en Marokkanen, voor wat Nederland betreft, zeker moeten bijgesteld worden. Sorry daarvoor. Maar wat Belgi� betreft, en ik leef hier nu eenmaal, stel ik toch spanningen vast. Die spanningen worden keer op keer bevestigd door de dialooggroepen waarmee ik goede banden heb en ook door de moslimbroeders en -zusters die er deel van uitmaken. De reden hiervan is deels historisch maar ligt ook in de actualiteit. Meerbepaald de verkiezingen van de moslimsexecutieve (h�t moslimorgaan in Belgi�) zorgde voor spanningen. Daarnaast is het zo dat een huwelijk tussen een Marokkaan en een Turk hier heel moeilijk ligt, niet overal, maar wel bijna overal in Belgi�. De situatie in Nederland ken ik dus minder.

Ik ben dus niet bang van moslims, wel integendeel: ik zie ze graag omdat ze ten minste authentiek durven uit te komen voor hun geloof, de waarden en normen die daarbij horen en hun profeet waar ze trots op zijn. Dat stelt mij tot nadenken over mijn eigen godsdienst: het christendom waar ik ook heel veel van hou en er mij, tot de dood, zal aan wijden. Wel ben ik bereid m'n blik open te houden en iets te leren over de Islam en haar volgelingen.

Anti-Islamitische teksten, uitspraken, gedragingen, regels enz... zijn teksten, uitspraken en gedragingen die enkel gericht zijn t.o.v. moslims en dus niet t.o.v. de volledige bevolking. D�n spreken we over discriminatie en dus over een anti-houding. In Belgi� zie ik meerbepaald discriminatie op de arbeidsmarkt, op het vlak van onderwijs is onvoldoende doorstroming van anderlanders naar het hoger onderwijs en ook het onderhuidse racisme van de gemiddelde Belg t.a.v. moslims valt zeker niet te ontkennen en ik ben daar enorm over bezorgd. Toch merk ik ook omgekeerd racisme en intern racisme en ik hoop dat je dat ook erkent want racisme kent geen geloof, adres of nationaliteit, het is des mensen, jammer genoeg. Ook daar moet werk van gemaakt worden om vooroordelen te doen verdwijnen.

Wat specifiek de Islam en de anti-gevoelens van Westerse mensen betreft: dat is een andere zaak. Het is een coctail van vele zaken die de actuele situatie enorm explosief heeft gemaakt:

1. de onopgeloste Palestijnse kwestie (+Irak + Afganistan + Tsjetsjeni� enz...) 2. het toenemende extremisme in alle wereldgodsdiensten: christendom, islam en jodendom (zelfs hindoe�sme) 3. de botsing tussen de Westerse seculiere stijl van samenleven en de voorschriften van de Islam vooral voor wat de jongere generaties in het Westen betreft 4. het toenemende secularisme in Arabische landen �n het opdringerige kapitalisme die ze veroorzaakt 5. de financiering van extremistische groepen door oliestaten 6. discriminatie op het vlak van arbeid en onderwijs

De grote botsing is deze tussen het seculiere en het goddelijke denken en leven. Die botsing vindt ook plaats , weliswaar minder geweldadig, binnen die andere wereldgodsdiensten, wees er maar zeker van.

Voorlopig zie ik nog geen middel om de lont uit het kruitvat te halen behalve deze: die van de dialoog. Hoe meer mensen met elkaar praten hoe meer ze ontdekken dat er geen reden is om zich, in de diepste identiteit, bedreigd te voelen.

maar ik ga stoppen,

gegroet

Marinus

Waarom zou iemand van koude, harde steen gemaakt willen zijn?  Geef mij maar vlees en bloed.

Zeg je dat ook tegen je vrouw als je er mee in bed ligt?

ben nog niet  getrouwd