Als de vogels fluiten, mijn Allah, hoor ik U

Als de nacht valt, mijn Allah, voel ik U

Wanneer de wind mij omhelsd met zachte vlagen van liefde, hou ik van U

Wanneer de regendruppels het leven roepen, herinner ik mij U

Als mijn handen verlangend, strekkend naar de zonnestralen, verblind U mij, door de glans van schoonheid die mij omringd en de ontroering die in mij ontwaakt, verlangend naar U

Wanneer verdriet mij verstikt vol emotie en pijn, ontlaadt U mij

Wanneer de golven dansen in dieptes en leegte, vol leven en kracht, verwondert U mij

Als mieren hen werken vol trots vertonen, schokt het mij, van de kennis die spreidt als teken naar mij, als troost naar mij, als leiding naar mij

Laat net als de prachtige schijnsel van de maan, die zijn weerkaatsing toont, mij de weerkaatsing van al wat jubelt en roept, O. Allah, hoeveel schoonheid en wonderbare kan mij omvatten

Hoeveel kan mijn hart verdragen, vol dankbaar liefde en geluk dat ik besta, dat ik voel, dat ik leef, dat ik mag zeggen, Allah ik hou van U, dankbaar dat U mij laat houden van U

Hoeveel sterren stralen, hoeveel leegte's vervullend, door U barmhartigheid, naar de wonderbaarlijke creatie van U

Dat ben ik, O, Allah, de Mens