Asalaam 3alaikom Warahmatoellahi ta3ala Wabarakatoehoe,

Glazige ogen

Als een smeltende ijsblok vindt een traan zijn weg naar beneden,
warm en heet laat het een spoor op je wang achter.
Deze traan, een zweepslag die je doet herinneren aan wat je ooit voelde.

Beduusd kijk je om je heen, je leeft maar ook weer niet.
Je hart een mechanisme, een lege tank, die het elk moment begeeft.
Je ziel schreeuwt om voedsel, je lijkt het niet te begrijpen
en je begint je aan allerlei aardse verleidingen te vergrijpen.

Niemand lijkt je te begrijpen, net een doolhof met deuren die op elkaar lijken.
Verdwaald, sta je op het punt over te geven en je leven op te geven.
Bij toeval hoor je iemand de Koran reciteren, als het geroep van een vogel
die als de bliksem je hart raakt en die de ijzeren muur doet scheuren.
Allah�s licht schijnt door de ontstane kieren en doet deze ijsblok smelten.

Eindelijk heeft Zijn leiding je gevonden "Allahhoe Akbar".