Ga maar

O mijn gedicht,
Ditmaal laten we de zoete woorden achter

O mijn gedicht,
Ditmaal dichten we de woorden van pijn en leed

Zomaar ben je vertrokken
Zachtjes heb je,je teruggetrokken
Uit mijn hart

Je liet me achter, vol met pijn en smart

Je klapte het deur achter je dicht
Zo sloot je me af van alle licht

En mijn ogen die maar niet konden wennen
Aan die duisternis

Ik taste nu in het donker
Op zoek naar een beetje hoop

Maar je had nog niet genoeg
Want ik hoorde dat je deur weer opende

Met open armen kwam je op me af

Ik zag die vurige ogen van je
Op me gericht net een roofdier in de nacht

Je kwam dichterbij
Toch verwelkomde ik je armen

Mijn hoofd op je schouder
Mijn armen om je heen

Voor de laatste maal
keek ik dwars door je heen

Ik sloot mijn ogen
Voor jou, voor altijd

Toen stak je me genadeloos neer
Recht in mijn hart

Mijn hart, dat je zo lief had
Ik voelde het in scherven uiteenvallen

Die pijn
Die teleurstelling

Na al die jaren

En net nu het doel in zicht was
Maakte je een onverwachte wending

Ik kan het steeds nog niet geloven
Al die jaren, alle momenten,

Al die herinneringen
Wat moest ik daarmee

Ik zakte door mijn knie�n

Ik zag je nog weglopen
Zo zelfzeker

Je liep weg alhoewel je nog
Steeds van me houdt

Je liep weg alhoewel je nog
Steeds naar me smacht

Je stak me neer terwijl je zei

Je bent het liefste dat me ooit
Is overgekomen

Loop maar liefste
Wat een bitterzoete smaak

Langzaam, maar zeker stond ik op

Op de grond zag ik de scherven
Van mijn hart

Ik stond op
Zonder hart

Ik nam ze mee, de scherven
Op zoek naar wie ze kan helen...

O mijn gedicht, ik schenk haar aan jou

O mijn gedicht, ze zal sterven met jou

O mijn gedicht, ik zeg je vaarwel

Vaarwel, O mijn gedicht

Want ooit zal je vergeten zijn
Hier op dit forum

Tussen het verdriet  van de rest

Jullie Zuster Fi Dien!!