Assalamu alaikum,
nou, dan bijt ik de spits maar af. Wat ik persoonlijk soms moeilijk vind aan de islam zit hem vooral in de soenna. En dan met name die constructies in de sharia waarbij door ulema tijd nog moeite gespaard lijkt om tot een bevredigend oordeel te komen, door allerlei ahadith te combineren met eigen oordeelsvorming (idjtihaad). De moeilijkheid mijnerzijds zit hem erin om zo'n oordeel dan nog "de wet van Allah swt" te noemen, omdat Allah swt er weinig meer mee te maken lijkt te hebben. Bijvoorbeeld de kwestie over de niqaab (gezichtssluier). Of steniging bij overspel. Maar ook minder heftige zaken uit de sharia over sociale relaties en / of aanbidding. Ik heb er soms moeite mee dat als "Goddelijke wet" te erkennen, omdat het in sommige gevallen vooral gebasseerd lijkt op de opinie van mensen en niet op de openbaring van God zoals wij die kennen.
Ook heb ik soms moeite met de arrogante houding van schriftgeleerden ten opzichte van de gewone huis-tuin-en-keuken gelovige, maar ook ten opzichte van anderdenkenden en intellectuelen. Iemand wordt mijn inziens veel te gemakkelijk maar voor afvallige en kafir uitgemaakt, alleen omdat zijn / haar ideen niet altijd overeenkomen met de (in mijn ogen) soms gekunstelde dogma's van de orthodoxie. Schrifgeleerden die vaak meer in dienst van de regering van hun land (Saudi Arabie, Egypte enz.) lijken te zijn dan van de moslim gemeenschap.
Het is niet zo dat ik mijn hele geloof daar van af laat hangen, want mijn geloof is tussen mij en Allah swt en geen alim die daar iets mee te maken heeft, maar dat zijn wel soms knelpunten waar ik mee zit. Ik heb geen moeilijkheden met geloven zelf, alhamdulillah, alleen soms met diegenen die zich met mijn geloof willen bemoeien. Let wel, soms, ik ben absoluut niet verbitterd ofzo, anders zou ik ook niet hier op dit forum zijn.
Wassalam,
Amier.
------------- � Waarlijk, in het gedenken van God vinden de harten rust. � (Koran 13:28)
|