ANTWERPEN - Bouchra Laaguili (32) is verlamd vanaf de borst en zal dat ook voor de rest van haar leven blijven. Een van de kogels die haar ex Maamar Chourak (51) op haar afvuurde, verbrijzelde twee wervels en sneed het ruggenmerg op bepaalde plekken door. Haar toestand is onomkeerbaar. Dat bleek woensdag uit de getuigenis van de medisch deskundige voor het Antwerpse assisenhof, waar Maamar terechtstaat voor poging tot moord.
De beschuldigde schoot het slachtoffer op 29 april 2010 neer in de Jeroom Beckstraat in Deurne. Een van de kogels drong haar lichaam binnen aan de achterzijde van de rechterschouder, schampte af op het schouderblad en verbrijzelde daarna de zevende nekwervel en de eerste borstwervel. Het projectiel bleef steken in de linkerschouder en bevindt zich daar nog altijd.
De gevolgen voor het slachtoffer zijn dramatisch. 'Het ruggenmerg werd ernstig beschadigd door botfragmenten en werd op bepaalde plaatsen zelfs doorgesneden. Elke gevoelszenuw en spier die zich daaronder bevinden, raakten geblokkeerd. Er wordt geen informatie meer doorgegeven van en naar de hersenen, waardoor ze haar onderste ledematen niet meer kan gebruiken. Haar armen kan ze beperkt gebruiken, maar ze is overwegend gevoelloos.'
Hoewel de vrouw verlamd is, kampt ze toch nog met hevige spierpijn, die aanvoelt alsof ze in brand staat, en met ongecontroleerde spierspasmen. Ze lag drie maanden op de dienst voor intensieve zorg en moest daarna nog lang revalideren. Begin april 2011 - bijna een jaar na de feiten - ging ze voor het eerst een weekend naar huis, waar ze door haar broer en zus werd opgevangen. Ze stelde toen vast dat ze niet meer zelfstandig kan leven.
De volgende deskundige die aan het woord kwam, was de gerechtspsychiater. Hij stelde bij de beschuldigde een narcistische persoonlijkheidsproblematiek vast, alsook een verhoogd agressiepotentieel. 'Hij stelt zichzelf boven de anderen en heeft een opgeblazen zelfbeeld. Als iemand tegen hem durft in te gaan, kan hij agressief worden. De behandelingsmogelijkheden zijn eerder beperkt, omdat narcisten denken dat ze het altijd beter weten en zichzelf niet in vraag stellen.'
Bouchra Laaguili had Maamar een maand na de feiten gesproken en toen was van enig schuldgevoel, spijt of empathie met het slachtoffer geen sprake. 'Hij was kwaad en wond zich enorm op over het feit dat zijn echtgenote hun kind volgens hem in aanraking bracht met seks en drugs.' Volgens de deskundige kadert dat in zijn problematiek en maakt hij het slachtoffer zwart om zijn opgeblazen zelfbeeld overeind te houden.