De invloed van de �Aqiedah (geloofsleer) op de moslim

In de Naam van Allah de Barmhartige de Genadevolle

De gelovige ziel komt dan te weten dat Allah Degene is Die voor haar het goede of het slechte heeft bepaald, Hij Die Wijs en Barmhartig is. Hierdoor zal ze niet misleid worden door een gunst en geen afkeer hebben bij een ramp, zij zal Allah prijzen in alle toestanden, volhardend in moeilijkheden. Alles wat haar overkomt ziet ze als positief, zoals de uitverkorene  heeft gezegd: �Verbazingwekkend is de zaak van de gelovige! Alles wat hem overkomt is goed voor hem, en dit geldt voor niemand anders dan voor de gelovige: als hem een goede zaak overkomt zal hij (Allah) prijzen en hierdoor zal het voor hem goed uitkomen, en als hem iets schadelijks overkomt heeft hij geduld en dit zal goed voor hem zijn.� [1]

De gelovige kijkt naar een ramp en weet dat het behoort tot het lot van Allah. Hij zal dan gerustgesteld worden en tevreden zijn met wat hem is overkomen. Hij zal dan meer kunnen verdragen dan wanneer hij tegen de Wil van Zijn Schepper zou willen optreden. Hij kijkt naar de resultaten van de ramp en wat voor beloning het met zich mee brengt en is tevreden met wat Allah voor hem bepaald heeft en volhardt op deze weg. In de Sah�ieh�ayn is er van de profeet  overgeleverd dat hij zei: �De meest beproefde mensen zijn de profeten en vervolgens degenen die zoals hen handelen. Een persoon wordt naar het niveau van zijn religie beproefd. Als zijn religie sterk is zal hij aan de hand hiervan beproefd worden, en als zijn religie zwakheden bevat, zal hij lichter beproefd worden. De beproeving zal voor een persoon geschieden, totdat dit hem zal leiden en hij op de grond zal lopen en geen zonde met zich meedraagt.� [2]

Ibn Al-Qayyiem heeft dit uitgedrukt in een mooie vorm en zei:

Als jou een beproeving overkomt, heb daar dan geduld mee

Heb het geduld van een edele, wanneer je dit voltooid zul je edeler worden

En als je klaagt bij de zoon van Aadam dan

Klaag je tegen de Barmhartige bij degene die geen barmhartigheid kan geven

�Alqamah (moge Allah hem genadig zijn) legde de volgende Uitspraak van de Verhevene uit: �Er is niemand die een ramp overkomt, of deze gebeurt met het verlof van Allah. En wie in Allah gelooft: Hij zal zijn hart leiden. [3]

En zei: �Dit heeft betrekking op een persoon die door een beproeving getroffen wordt. Hij beseft zich dat het van Allah komt en hij is er tevreden mee en legt zich erbij neer.� [4] Ibn �Abbaas heeft gezegd: �Zijn hart wordt geleid door zekerheid, waardoor hij te weten komt dat wat hem is overkomen, nooit aan hem voorbij kon gaan en wat hem niet is overkomen, hem nooit had kunnen treffen.� [5]

De zielen van de metgezellen  waren zover gereikt dat zij dit gevoel van Imaan hadden bereikt. Hun zielen hebben hoge niveaus van Imaan bereikt en hun gevoelens waren erg zacht geworden, totdat het goede en het kwade in hun ogen gelijk waren geworden. En zij kregen een duidelijk beeld over de lofprijzing van Allah en het geduld, zoals �Oemar  zegt: �Als het geduld en het loven rijdieren waren, dan wist ik niet welke ik zou bestijgen.�

Al-Imaam Ah�mad werd gevraagd of een man, die in het bezit is van 100.000 dinar, als asceet door het leven mag gaan? Hij antwoordde en zei: �Jawel, met de voorwaarde dat hem de vreugde niet moet bereiken als het (geld) vermeerderd wordt, en hij niet treurt als het minder wordt. Sommigen van de selef [6] hebben gezegd: �Een asceet is degene wiens prijzen niet overwonnen zal worden door het h�alaal en wiens geduld niet overwonnen zal worden door het h�araam.� [7]

�Oemar Ibnoe lkhattaab  schreef een brief naar Aboe Moesa Al-Ash�arie  en zei: �Voorts, al het goede is terug te vinden in tevredenheid, als je dan in staat bent tevreden te zijn, wees dan tevreden en heb anders geduld.� [8]

Ibn �Ataa-e heeft gezegd: �Tevredenheid is het geruststellen van het hart naar de bepaling van Allah in het verre verleden, wat het beste betreft dat Hij voor de dienaar heeft uitgekozen.� [9]

De geleerden zijn het met elkaar eens dat volharding een verplichting is. Een hogere vorm van geduld is het tevreden zijn met het oordeel van Allah. Er is ook over de tevredenheid gezegd dat het verplicht is en er is ook gezegd dat het zeer aanbevolen is. De geleerden zijn het er unaniem over eens dat het niet minder is dan een zeer aangeraden zaak. [10]

De basis van tevredenheid is het geloven in de lotbestemming van Allah  , zoals voorheen is genoemd. Daarnaast dient men de barmhartigheid van Allah tegenover de dienaren te voelen.

�Abdoelwah�ied Ibn Zayd heeft gezegd: �Tevredenheid is de machtige poort die naar Allah leidt, het is het paradijs van het wereldse, de rustplaats van de aanbidders. Degene die het niveau hebben bereikt dat ze tevreden worden met beproevingen, merken heel goed de beloning van Degene Die de dienaren beproefd en dienaren uitkiest om hen te beproeven. Het is niet toegestaan om Allah (Verheven is Hij) te beschuldigen van het slechte. Zij merken soms de beloning van de tevredenheid door hetgeen bepaald is. Dit leidt hen naar het vergeten van de pijn die ze ondergaan hebben door de lotsbestemming. Op andere momenten merken zij de Almachtigheid van Degene Die anderen beproefd, Zijn Majesteit en Volmaaktheid waardoor zij al hun pijn vergeten, zij zullen misschien zelfs genieten van hetgeen hen overkomen is, omdat zij ervan bewust zijn dat het van hun Geliefde is gekomen.� [11]

Weet beste lezer, dat tevredenheid en geduld producten zijn van het geloof in Al-Qadar. Zij duiden op tevredenheid met rampen en beproevingen die bepaald zijn, en het volharden in gehoorzaamheid aan Allah  . En het hebben van geduld om ongehoorzaamheid aan Hem te vermijden en geduldig zijn ten aanzien van alle moeilijkheden. [12] Er wordt niet bedoeld dat men tevreden moet zijn met ongeloof en ongehoorzaamheid aan de bevelen van Allah en ook niet geduldig te zijn met vernedering en onderdrukking. Allah  is niet tevreden met het begaan van ongeloof, ongehoorzaamheid en onderdrukking, dus laat je tevredenheid gepaard gaan met de tevredenheid van Allah, en wees geduldig op de weg van gehoorzaamheid aan Allah.

Tevredenheid met Al-Qadar en het hebben van geduld bij beproevingen en overgave aan de oordelen van Allah  , zijn de belangrijkste regels waarop innerlijke rust gegrondvest kunnen worden. Het zijn eveneens de bekendste aanleidingen zodat de menselijke energie zich inspant om op aarde actief te zijn volgens de weg die Allah voor haar bepaald heeft. Geen blik naar achteren, en geen tussenstappen voor het jammeren en spijt en ook niet voor uitspraken zoals: �Als dit er was, dan zou dit en dit gebeuren.� Maar zeg dan slechts, het is het lot van Allah en wat Hij wil laat Hij plaatsvinden.

Door deze geloofsleer bereikt men de kalmte van het hart, de rust van het lichaam, ziel en zenuwen, en hierdoor zal men afstand nemen van zorgen en droevigheid. Er zal door deze geloofsleer geen pijn aan de nefs plaatsvinden en geen prikkeling van de zenuwen en geen afstandelijkheid en wreedheid. Het zorgt voor tevredenheid, rust, geluk, vrede en harmonie, koelbloedigheid, en het zorgt voor een verkoeling van de ogen, en openheid van het hart en het zich gerust voelen met de Barmhartigheid en Rechtvaardigheid, Alwetendheid en Wijsheid van Allah. Tot Hem is de toevlucht tegen alle vormen van influisteringen.

------------------------------------------------------------ --------------------

[1] Overgeleverd door Moesliem en Ah�mad van een h�adieth van Sohayb, zie Riyaadh As-Saalih�ien ma�a dalielie l-faalieh�ien boek 1, blz. 147.

[2] Moettafaqoen �alayh.

[3] Soerat At-Taghaaboen (64), aayah 11.

[4] Zie Tefsier Ibn Kethier boek 4, blz. 275.

[5] Zie Tefsier Ibn Kethier boek 4, blz. 275.

[6] Selef (as-Saalih�): de (vrome) voorgangers, d e eerste drie generaties: dus de metgezellen van de profeet  , hun volgelingen en de leerlingen daarvan.

[7] Zie �Oeddat As-Saabierien blz. 90 en 226.

[8] Madaaridj As-Saaliekien boek 2, blz. 177.

[9] Madaaridj As-Saaliekien boek 2, blz. 175.

[10] Madaaridj As-Saaliekien boek 2, blz. 117 en Ar-Rawdhah An-Nadiyyah blz. 489.

[11] Madaaridj As-Saaliekien boek 2, blz. 167, Ar-Rawdhah An-Nadiyyah blz. 486 en Djaami� Al-�oloom wa l-h�iekam blz. 170.

[12] Sharh� An-Nawawie op Sah�ieh� Moesliem boek 3, blz. 101.

Het geloven in de geloofsleer van de Qadar zorgt in de praktijk van de mensen en in het algemeen op aarde, voor positieve resultaten.

Wat de gemeenschappen betreft die afstand hebben genomen van deze geloofsleer en zich afgezonderd hebben van Al-Imaan, hun zorgen betreft alle facetten van het leven en de levenden, hun verdienste in het Hiernamaals is niets anders dan een eeuwig verblijf in de vernederende bestraffing, en in dit leven het verliezen van het geluk en het verscheuren van de zenuwen, droevigheid en angst in het leven en gesidderde leven doorstaan. Allah de Verhevene heeft gezegd: �Wie Mijn Leiding volgt dwaalt niet en is niet ongelukkig. En hij die zich afwendt van Mijn Vermaning: voorwaar, er zal dan voor hem een benauwd leven zijn. En Wij zullen hen verzamelen op de Dag der Opstanding, in blinde toestand.� [1]

Wij dienen niet te vergeten dat wij gevraagd zijn om gebruik te maken van de middelen en daarnaast het vertrouwen te stellen in Allah  . Men dient te geloven dat Allah in bezit is van alles wat in het universum is en dat de middelen niet tot de resultaten leiden, behalve met toestemming van Allah  . Degene Die de middelen heeft geschapen is Degene Die de resultaten en vruchten geschapen heeft. Degene die bijvoorbeeld rechtschapen nakomelingen wenst te krijgen, dient gebruik te maken van middelen die daartoe leiden en dit is het treden in een geldig huwelijk, en dit huwelijk kan de vruchten afwerpen, en dit zijn de nakomelingen, en het kan zijn dat daaruit geen kinderen voortkomen. Dit is allemaal afhankelijk van de Wil van de Almachtige, de Alwetende Die zei: �Aan Allah behoort de heerschappij van de hemelen en de aarde. Hij schept wat Hij wil en hij schenkt meisjes aan wie Hij wil en Hij schenkt jongens aan wie Hij wil. Of Hij schenkt hun jongens en meisjes. En Hij maakt onvruchtbaar wie Hij wil. Voorwaar, Hij is Alwetend, Almachtig.� [2]

Het is daarom verboden voor de moslim om afstand te nemen van de middelen. Als men bijvoorbeeld niet streeft naar de middelen die hem voorzieningen bezorgen dan zal hij zondig zijn, ook al valt het schenken van voorzieningen onder het beheer van Allah de Verhevene.

De boodschapper van Allah  heeft verduidelijkt dat de legitieme middelen onderdeel zijn van al-Qadar. Tegen hem werd eens gezegd: �Wat vindt u van een aantal roeqa [3] die wij gebruiken om onszelf te genezen? En middelen die wij gebruiken om ons te beschermen, en medicijnen om ons te genezen, zal dit het lot van Allah tegenwerken ?� Hij zei: �Het behoort tot de Qadar van Allah.� [4]

Het gebruiken van de middelen en het geloven dat het invloed heeft op hetgeen dat het veroorzaakt, is een vorm van shirk in de Tawh�ied. Het ontkennen van het gebruiken van middelen en het afstand hiervan nemen is een vorm van belediging van de wetgeving van Allah. [5]

Daarom heeft de boodschapper van Allah  bevolen om de genezing te zoeken: as-h�aaboe s-Soennan hebben overgeleverd van Oesaamah Ibnoe Shariek dat hij zei: �Ik ging naar de profeet  en zijn metgezellen, het leek net of op hun hoofden vogels waren (dit is een uitdrukking die aangeeft dat de metgezellen  respect toonden voor de profeet  en wat hij zei), ik groette en ging toen zitten. Toen kwamen de bedoe�enen van verschillende kanten en zeiden: �O boodschapper van Allah, is het toegestaan om genezing te zoeken?� Hij zei: �Zoek de genezing op, want voor elke ziekte die Allah  geschapen heeft, heeft hij een genezing geschapen, behalve ��n ziekte en dat is ouderdom.� [6] In de sah�ieh�ayn is er overgeleverd van Aboe Hoerayrah  dat de boodschapper van Allah  gezegd heeft: �Voor elke ziekte die Allah doet neerdalen, doet Hij ook de genezing neerdalen.� [7] Vanuit dit perspectief hebben de foeqahaa-e gezegd dat het zoeken naar de genezing zeer aangeraden is en anderen hebben gezegd dat het verplicht is.

De commentator op Al-�aqiedah At-Tah�aawiyyah heeft gezegd: �Sommige mensen denken dat het vertrouwen tegenstrijdig is aan streven en zoeken naar de middelen, en omdat alles voorgeschreven is, is er geen noodzaak voor de middelen en dit is een zeer onjuiste mening. Het streven naar middelen wordt onderverdeeld in een gedeelte dat verplicht is, aangeraden en algemeen toegestaan en er is een soort die afkeurenswaardig is en middelen die verboden zijn� De boodschapper van Allah  was de beste der mensen die zijn vertrouwen stelde in Allah; hij droeg de juiste kleding voor de oorlog en liep naar de markt om voorzieningen te brengen.� [8]

Zo was het begrip van de edele metgezellen  die zij bereikt hadden, nadat zij de relatie tussen het geloof in Al-Qadar door hadden gekregen. Het is Overgeleverd door Al-Boekhaarie dat toen �Oemar  naar as-Shaam was gegaan, hij de leiders van verschillende plaatsen tegen was gekomen, en zij vertelden hem dat er een epidemie was uitgebroken. Hij overlegde met de moehaadjierien en ansaar, en vervolgens overlegde hij met de moehaadjierien na al-Fat-h� (de opening van Mekkah) die tot de geleerden van Qoeraysh behoorden en de moehaadjieroen waren het met elkaar eens om terug te keren om ver weg te blijven van de epidemie. �Oemar  beval dit, Aboe �Oebaydah  zei tegen hem: �Vluchtend van al-Qadar van Allah?� Toen zei �Oemar: �(Ik had gehoopt) dat iemand anders dan jij dit zei! Ja zeker, wij vluchten van de Qadar van Allah naar de Qadar van Allah. Stel dat jij een kudde kamelen hebt en je wil naar een plaats die twee kanten heeft, de ene is vruchtbaar en groen en het andere is dor. Zul je dan niet kiezen voor het groene gedeelte om de kamelen daar te laten grazen? En dit zou met het lot van Allah gebeuren en als je je kamelen in het dorre gedeelte zou laten, dan zou dit ook met de Qadar van Allah geschieden.� [9]

�Oemar Ibnoe l-Khattaab  heeft ook een groep van Jemen zwaar bekritiseerd omdat zij zonder proviand reisden. Moe�aawiyyah Ibn Qoerrah heeft gezegd: ��Oemar Ibnoe l-Khattaab had een groep mensen uit Jemen ontmoet en vroeg: �Wie zijn jullie?� Zij zeiden: �Wij zijn degenen die vertrouwen stellen (in Allah)�. Hij zei: �Jullie zijn degene die zich afhankelijk stellen, degene die vertrouwen stelt (in Allah) is degene die het zaad op de grond strooit en vervolgens het vertrouwen in Allah stelt.� [10]

Ibn Qayyiem Al-Djawziyyah heeft gezegd: �De werkelijkheid van de Tawh�ied zal niet volledig bereikt worden behalve door het bereiken van de middelen die Allah opgesteld heeft� en dat het ontkennen van het gebruik van deze middelen de waarde van het vertrouwen in minachting neemt� en het laten van de middelen uit onmacht is tegenstrijdig aan het volledig vertrouwen stellen (in Allah). Dit vertrouwen zal in werkelijkheid bereikt worden, wanneer het hart zich afhankelijk van Allah maakt om iets te bereiken, wat de dienaar voordeel zal brengen in het wereldse en in zijn religie, en zich te beschermen tegen hetgeen het wereldse en zijn religie zal schaden. Het gebruiken van de middelen is zeker nodig en anders zal men de wijsheid en wetgeving teniet doen. Dat de dienaar zijn onmacht niet als vertrouwen ziet en zijn vertrouwen niet als onmacht�� [11]

Sahl Ibn �Abdiellaah heeft gezegd: �Degene die het nemen van initiatieven aanvalt, valt de Soennah aan. En degene die het hebben van vertrouwen aanvalt, valt Al-Imaan aan. Het vertrouwen hebben (in Allah) was de toestand waarin de profeet  zich bevond, en het gebruiken van middelen is zijn Soennah, degene die volgens zijn leefwijze wil handelen dient zijn Soennah niet te verlaten.� [12]

Tot zover hebben wij de principes besproken waarin wij dienen te geloven, maar wat betekent de Imaan (het geloof) in deze zaken precies? Hoe dient dit geloof te geschieden? En op welke manier wordt dit in werkelijkheid gebracht?

------------------------------------------------------------ --------------------

[1] Soerat Taaha (20), aayah 123-124.

[2] Soerat As-Shoera (42), aayah 49-50.

[3] Meervoudsvorm van Roeqya; de wettelijke smeekbeden om toevlucht bij Allah te zoeken en de toegestane medicijnen.

[4] Zie Zaad Al-Ma�aad boek 3, blz. 66.

[5] Madjmoe� Al-Fataawa van Ibn Taymiyyah boek 8, blz. 528.

[6] Overgeleverd door de vier, At-Tiermidzie heeft gezegd dat dit een h�adieth h�asan sah�ieh� is, zie Moekhtasar Aboe Daawoed blz. 346.

[7] Overgeleverd door Al-Boekhaarie in Kietaab At-Tebb.

[8] Sharh� Al-�Aqiedah At-Tah�aawiyyah blz. 301.

[9] Fat-h� Al-Baarie boek 10, blz. 150, 151. Al-Moewatta-e 557, 558.

[10] Djaami� Al-�oloom wa l-h�iekam blz. 384.

[11] Zaad Al-Ma�aad boek 3, blz. 67.

[12] Madaaridj As-Saaliekien boek 2, blz. 116.

Bron: Al-Islaam.Com