In de Naam van Allah de Barmhartige de Genadevolle

Heel eenzaam en verlaten
Zittend op een overgebleven steen
Starend voor zich uit
Want nu is ze voor altijd alleen

Vragende ogen, met een trieste blik
Tranen rollend over haar wang
Al de mannen in het groen
Heel de omgeving maakt haar bang

Papa, mama, broer en zus
Waar is iedereen gebleven?
Zitten jullie soms verstopt onder het puin?
Moet ik hier in mijn eentje leven?

Waarom is de grond zo rood?
En waar zijn de huizen die er oren te staan?
Waarom zit ik hier zo verlaten?
Hoe komt het dat het zo is gegaan?

Bang en onzeker
Haar leven en hart leeg geroofd
Geen reden om nog te blijven leven
Met zoveel vragen in haar hoofd

Een kind doelloos en verlaten
Leeft nu in haar eentje voort
Gevoelig, beschadigd en verwaarloosd
En heeft nog nooit van Vrede gehoord

Nog steeds zittend op de steen
Denkend hoe ze nu verder moet gaan
Zoveel onbeantwoorde vragen in haar hoofd
Starend naar de plek waar ooit haar huis heeft gestaan.

Bron: http://poorttotdekennis.tripod.com/id48.html