Islaam.nl Forum

Een schrijver · Assalaamoe3leikoem,

Asalaam 3alaikom Warahmatoellahi ta3ala Wabarakatoehoe,

Verkracht

Een zuster heeft mij gemaild met het verzoek om een tekst voor haar te schrijven na wat haar is overkomen. Ik heb na het verhaal diep respect voor haar gekregen en heb gezegd dat ik het wilde proberen. Ze heeft me nu gevraagd om deze tekst hier te plaatsen. In de hoop dat het mensen aan het denken zet. Dus vandaar deze topic... 

Het was een mooie zomeravond, ik had net mijn sporttas ingepakt
Ik verliet mijn ouderlijk huis bepakt en bezakt.
Nooit had ik gedacht wat die avond mij bracht.
Nee, dit had ik nooit van mijn leven verwacht
Nooit, was het in me opgekomen dat ik die avond zou worden verkracht
Jij hebt mij niet alleen lichamelijk verkracht
Jij hebt mij ook mentaal geknakt
Al mijn dromen afgepakt
Mijn ziel en zaligheid met geweld ontkracht
Je hebt mijn eer en geloofwaardigheid afgepakt

Ik werd niet eens door mijn eigen ouders geloofd
Ik had vast mijzelf van mijn maagdelijkheid beroofd
Jij loopt nu nog gewoon lekker vrij rond
Als de mensen je zien komt de Salaam uit hun mond
Als zij mij zien spugen ze op de grond!

Ik voel me verdoofd, beroofd, oh was ik maar dood
Jij hebt die avond niet alleen mijn lichaam ontheiligd
Jij hebt mij zelfs van mijn omgeving gereinigd
Nu zit ik in een opvanghuis ver verwijderd van mijn thuis
Geen contact meer met ouders, broer en zussen.
Ik heb ze allemaal de spreekwoordelijk vaarwel moeten kussen
Ik heb ze te schande gebracht
Terwijl jij mij hebt verkracht

Ik kon er toch niks aan doen? Ik heb dit niet gewild.
Ik had je niet eens een blik toegeworpen
Ik heb jou geen aanleiding gegeven 
om mijn wereld te laten beven.
Maar het is om het even
De gemeenschap had zijn oordeel al gegeven
Mijn reputatie is door het slijk gehaald
Mijn leven heeft zijn diepste punt behaald

Maar dit alles heeft ook iets positiefs uitgehaald
Het heeft mijn diepste geloof naar boven gehaald
Voorheen hield ik mij ook aan de dagelijkse salaat
Maar het was meer een onderdeel van mijn Marokkaanse cultuur
Nu is mijn overgave en mijn aanbidding helemaal puur
Toen ik op het punt stond om mij van mijn leven te beroven
Deed Allah dit gevoel in mijn weer doven
Hij deed de deur van zijn Rahma open
Ik weet nu dat dit mijn lot is, dat het zo heeft moeten lopen

Echter ik ben maar een mens, iemand van vlees en bloed.
Dus als je ooit een beroep op mijn vergeving doet.
Weet dat ik je die nooit zal geven
Wat jij hebt gedaan, is nooit en te nimmer te vergeven
Nee, jij, mijn familie en de �gemeenschap�
Wachten jullie maar op de dag van rekenschap
Tonen jullie maar berouw aan Allah, dat is de enige stap.
Ik weet dat ik slechts een gelovige ben
Want echte vergeving is voor behouden aan Hem!

Een schrijver

Jullie Zuster Fi Dien!!