Islaam.nl Forum

al Koebba · In eerste instantie geplaatst door Pesaim

Het wonder van ZamZam water
Onderzoek uitgevoerd door Tariq Hussain en Moin Uddin Ahmed
Het Hajj seizoen komt eraan en ik wordt weer herinnerd aan de wonderen van 
Zamzam water.
Laten we terug gaan naar waar het allemaal begon. In 1971 schreef een 
Egyptische dokter een brief gericht aan de Europese pers, waarin stond dat 
Zamzam water niet geschikt was om gedronken te worden�.
Ik dacht meteen dat dit een vooroordeel was tegen Moslims en dat aangezien 
zijn uitspraak gebaseerd was op de veronderstelling dat aangezien de Ka�aba 
een ondiepe ligging had (onder zeeniveau) en in het midden van de gelegen 
was, het afvalwater dat verzameld werd door het riool van de stad in de bron 
terecht kwam waar het water zich bevond.
Gelukkigerwijs kreeg de koning Faisal het nieuws te horen, hij werd extreem 
boos en besloot om de onwaarheid aan te tonen van de provocerende uitspraak 
van de Egyptische dokter. Hij gaf per direct opdracht aan het Ministerie van 
Landbouw en Watervoorziening om het te onderzoeken en monsters Zamzam water 
naar Europese laboratoria te sturen om daar de drinkbaarheid van het water 
te onderzoeken. Het ministerie gaf toen opdracht aan de Elektriciteits- en 
Ontzoutingsraffinaderij van Jeddah om deze taak uit te voeren. Hier werkte 
ik als een ontzoutingsingenieur (chemisch ingenieur die drinkbaar water uit 
zeewater produceert). Ik was uitgekozen om deze opdracht uit te voeren.
Ik herinner me dat ik in deze fase nog geen idee had, hoe de bron, die het 
water bevatte, er uit zag. Er werd een man aangesteld die mij op iedere 
gewenste en benodigde manier moest helpen. Toen we de bron bereikte, was het 
moeilijk voor mij om te geloven dat een waterpoel, eerder een klein vijver 
van ongeveer 5.4 bij 4.2 meter, de bron was die ieder jaar miljoenen liters 
water leverde aan de pelgrims, vanaf het moment dat het ontstond vele, vele 
eeuwen geleden in het tijdperk van Ibrahim (vrede zij met hem). Ik begon 
mijn onderzoek en nam de dimensies van de bron. Ik vroeg de man om me de 
diepte van de bron te laten zien.
Als eerste nam hij een douche en daalde toen af in het water. Toen strekte 
hij zijn lichaam. Ik zag dat het waterpeil net boven zijn schouders kwam. 
Zijn lengte was ongeveer 1.7 meter. Hij begon zich toen van de ene hoek van 
de bron naar de andere te begeven (de hele tijd staand, aangezien het voor 
hem niet was toegestaan om zijn hoofd in het water onder te dompelen), 
zoekend naar een inham of pijpleiding, binnen in de bron, van waar het water 
naar binnen kon stromen. Desalniettemin melde de man mij dat hij geen enkele 
inham of pijpleiding binnen in de bron kon vinden. Ik kreeg een ander idee.
Het water kon in een hoog tempo worden onttrokken aan de bron met behulp van 
een grote pomp, die bij de bron was ge�nstalleerd om het Zamzam water naar 
wateropslagtanks te pompen. Op deze manier zou het waterpeil zakken, 
waardoor we instaat zouden zijn om het punt waar het water naar binnenkwam 
te ontdekken. Verrassenderwijs was er geen verandering waar te nemen tijdens 
het pompen, maar ik wist dat dit de enige methode was waarmee we de ingang 
van het water tot de bron konden vinden. Dus besloot ik het proces te 
herhalen. Maar deze keer droeg ik de man op om stil te blijven staan op een 
plek en zorgvuldig te observeren of er iets ongebruikelijks gebeurde binnen 
in de bron.
Na een tijdje hief hij plotseling zijn handen en schreeuwde, 
"Alhamdoelillah! Ik heb het gevonden. Het zand danst onder mijn voeten 
terwijl het water uit de bodem van de bron stroomt." Vervolgens begaf hij 
zich tijdens het pompen door de hele bron en merkte dat hetzelfde 
verschijnsel overal voorkwam in de bron. Feitelijk was de stroom van het 
water dat de bron inging op ieder punt gelijk, waardoor het waterpeil 
stabiel bleef. Toen ik klaar was met mijn observaties, nam ik de 
watermonsters mee die de Europese laboratoria zouden testen. Voordat ik bij 
de Ka�aba vertrok, vroeg ik de autoriteiten naar de andere bronnen in de 
buurt van Mekkah. Ik werd verteld dat deze bronnen merendeels droog waren.
Toen ik op mijn kantoor in Jeddah arriveerde, rapporteerde ik mijn vindingen 
aan mijn baas. Hij luisterde met grote interesse, maar maakte een erg 
irrationele opmerking, namelijk dat de Zamzam bron inwendig in verbinding 
kon staan met de Rode Zee. Hoe was dit mogelijk wanneer Mekkah op ongeveer 
75 kilometer afstand lag van de zee en dat alle bronnen die voor de stad 
lagen over het algemeen drooglagen? Het resultaat van de watermonsters die 
getest waren door Europese laboratoria en de ene die wij analyseerde in ons 
eigen laboratorium waren vrijwel identiek aan elkaar.
Het verschil tussen Zamzam water en ander water (water uit de stad) was de 
hoeveelheid calcium en magnesiumzouten. De hoeveelheid van deze waren 
lichtelijk hoger in Zamzam water. Dit is misschien de rede dat dit water de 
vermoeide pelgrims verkwikt, maar nog belangrijker, het water bevat 
fluoriden die een effectieve bacteri�le werking hebben.
Daarnaast bewezen de opmerkingen van de Europese laboratoria dat het water 
weldegelijk geschikt was om te drinken. Aldus werd bewezen dat de uitspraak 
van de Egyptische dokter vals was. Toen dit aan Koning Faisal werd 
gerapporteerd was hij erg blij en eiste hij dat deze tegenstrijdige feiten 
bekend werden gemaakt aan de Europese pers. Je zou kunnen zeggen dat het een 
zegen was dat dit onderzoek werd gehouden om de chemische compositie van 
water te onderzoeken.
In feite, des te meer onderzoek wordt gedaan naar (de samenstelling van) het 
water, des te meer wonderen naar boven komen en je zal zelf zien dat je 
onvoorwaardelijk gaat geloven in de wonderen van dit water, die God als een 
geschenk aan de gelovigen heeft gegeven, die van heinde en ver naar het 
woestijnland komen voor de pelgrimtocht.
Laat me een aantal van de eigenschappen van Zamzam water opsommen:
This well has never dried up. On the contrary it has always fulfilled the 
demand for water. It has always maintained the same salt composition and 
taste ever since it came into existence. Its potability has always been 
universally recognised as pilgrims from all over the world visit Ka'aba 
every year for Hajj and umrah, but have never complained about it. Instead, 
they have always enjoyed the water that refreshes them. Water tastes 
different at different places.
Deze bron is nooit opgedroogd geweest. Maar heeft daarentegen altijd het 
behoefte aan water vervuld. Het heeft altijd dezelfde smaak en zout 
samenstelling gehad vanaf het moment dat het geschapen werd. Zijn 
drinkbaarheid is altijd wereldwijd erkend geweest, aangezien pelgrims 
(afkomstig uit alle delen van de wereld) ieder jaar de Ka�aba bezoeken voor 
Hajj en umrah, maar ze hebben er nooit over geklaagd. Daarentegen hebben ze 
altijd genoten van het water dat hun verfrist. De smaak van water is 
afhankelijk van de plaats waar het verkregen is.
Zamzam water�s aantrekkingskracht is altijd wereldwijd geweest. Dit water is 
nooit chemisch behandeld of is nooit vermengd met chloor, wat wel het geval 
is met water dat de steden in wordt gepompt. Biologische groei en vegetatie 
vind over het algemeen in de meeste bronnen plaats. Dit maakt het water 
onsmakelijk, wat te danken is aan algengroei, deze veroorzaken smaak- en 
geurproblemen.
Maar in geval van Zamzam water is er nooit enig teken geweest van 
biologische groei. Eeuwen geleden zocht Hagar (moge Allah tevreden met haar 
zijn) wanhopig naar water in de heuvels van Safa en Marwa, om aan haar net 
geboren zoon Isma�l (vrede zij met hem) te geven. Terwijl ze van de ene plek 
naar de andere rende opzoek naar water, wreef haar kind met zijn voet over 
het zand.
Er kwam een waterpoel tevoorschijn en door de genade van God vormde deze 
zichzelf in een bron, welke Zamzam werd genoemd.
wa salaam aleikoum wa rahmatoe allahie wa barakatuh