Nederland als een islamitische staat

Als zij het zo doen, hoe doen wij het dan eigenlijk? Met deze vraag vat hij zijn fascinatie voor de Arabische en islamitische wereld samen. Maurits Berger, arabist, jurist en schrijver, woonde en werkte acht jaar in Egypte en Syri�. Hij bestudeerde er het islamitisch recht ('De sjaria is meer dan handjes hakken') en ontdekte dat Nederland voldoet aan de eisen van een islamitische staat.

Sjaria is voor veel moslims de blauwdruk van een rechtvaardige samenleving. Niet-moslims denken eerder aan handen afhakken en verplicht hoofddoeken dragen. Maurits Berger (39) krijgt tijdens zijn colleges sjaria vaak de vraag: bent u soms moslim? ,,Pas als ik 'nee' antwoord, ben ik geloofwaardig voor ze.''

Om het islamistisch recht te doorgronden, woonde en werkte Berger in Egypte en later in Syri�. Nederland komt sterk overeen met een islamitische modelstaat, ontdekte hij tijdens zijn sja riastudie. ,,Eis is dat er wordt geregeerd volgens consensus en raadpleging, en onze democratie voldoet daaraan. De sjaria komt voor 98 procent overeen met het Nederlands recht.''

Het verschil is slechts twee procent, meent Berger; het zijn de straffen die staan op overspel, diefstal, alcoholgebruik, afvalligheid van de islam en laster, en enkele regelingen in het familierecht, over vrouwen- en mannenrechten.

Berger belicht graag de 'andere kant van de sjaria', maar wordt tot zijn ergernis 'onmiddellijk om de oren geslagen met de onderdrukking van de vrouw'. Haar positie was -en is soms nog altijd- in de sjaria gelijk aan de christelijk-Europese. Dat het vrouwen slecht gaat in moslimlanden komt niet door de islam. Ze delven het onderspit omdat ze tot de lagere klassen van arme, onderontwikkelde, traditionele en conservatieve samenlevingen horen. ,,Hoe kan het toch dat juist moslimvrouwen uit de hogere klassen het vaak vele malen beter doen dan hun zusters in Nederland?''

Het beeld van vrouwonderdrukkende islam is misplaatst, vindt Berger. Het is ontleend aan kledingvoorschriften en het autorijdverbod in Saoedie-Arabi�. In de sjaria is het niet terug te vinden. ,,Saoedi�rs verpesten het voor de moslims.''

In Nederland is de islam 'in beweging', dankzij de ontmoeting met niet-moslims. Berger heeft 'diepe bewondering' voor Abou Jahjah, al is hij het niet in alles met de AEL-leider eens. ,,Hij fungeert als een ventiel voor de onvrede van moslimjongeren, laat zien dat moslimjongeren zich buitengesloten voelen.'' Berger ziet een opleving van de islam in het Westen. ,,Moslimjongeren pakken de boeken om de bronnen zelf te interpreteren. Fundamentalistisch? Dan zijn wij Nederlanders het ook. Wij willen toch ook graag alles zelf lezen en ontdekken?''

Tegen de heersende opvattingen in, is Berger ervan overtuigd dat de integratie van moslims in Nederland niet is mislukt. Er z�jn wel problemen, maar die hebben 'alle migranten over de hele wereld'. De achterstand van moslims 'is zowel voor ons als voor hen een probleem'. ,,Wij zien vrouwenbesnijdenis en bloedwraak als typische aberraties van de islam omdat zij toevallig in moslimlanden plaatsvinden, terwijl zij niets met de islam van doen hebben. Omgekeerd noemen wij Italiaanse maffiapraktijken geen christelijk verschijnsel, net zomin als wij het afbinden van vrouwenvoeten in China confuciaans noemen. De vraag is dus: w�l je het wel weten?''

Daarmee komt Berger bij 'het grootste probleem in Nederland': dat wij slechte gedragingen van mensen toerekenen aan hun religie. ,,Die jochies die de 4-meiherdenkingen verstoorden, moeten gewoon een pak slaag krijgen en vrouwenmishandeling is gewoon vrouwenmishandeling.''

Moslims, stelt Berger bezorgd vast, willen zelf ook niet op hun religie worden aangesproken, iets wat na 11 september wel gebeurt. Ze moeten zelfs verantwoording afleggen voor 'de daden van een paar gekken'. Berger 'veroordeelt' de aanslagen. ,,Tegelijkertijd begrijp ik de achtergronden. Ik bedoel niet de psychologische roerselen van de zelfmoordenaars, maar de politiek-sociale omgeving die hen ertoe heeft aangezet. Ik was geschokt, maar niet verbaasd.'' Berger vreest een self-fulfilling prophecy: ,,Als moslims constant als monsters worden afgeschilderd, gaan ze zich er misschien ook naar gedragen of op z'n minst provoceren.''

Nederland cre�ert en koestert zijn monster uit 'angstlust', zoals Berger het noemt. We doen wel alsof we ervanaf willen door kennis op te doen, maar lezen dan boeken van onderdrukte en mishandelde moslimvrouwen, van radicale imams. Zo blijft de 'oprukkende' islam lekker eng. Die angst is ook Berger niet vreemd. Toen hij, na jaren islam- en taalstudie voor het eerst in Damascus het vrijdagmiddaggebed bijwoonde, ,,stond ik daar met trillende benen van angst. Ik kreeg beelden voor me van een massa moslims die me wilde lynchen. De angst ging dwars door mijn buik. Daar had ik dus tien jaar voor doorgeleerd.''

Onlangs verscheen Bergers 'Islam onder mijn huid'. De reacties erop vindt de auteur onthullend. ,,Men vraagt naar feiten over de islam, maar hangt daar altijd een waardeoordeel aan: 'Is het niet zo dat in Nigeria...?' en nooit: 'Wat vind je van Nigeria?' Men vraagt om bevestiging van een negatief beeld. En ik moet wel van zeer goeden huize komen om dat beeld te ontkrachten.''

De vraag wat hij eigenlijk vindt van moslims noemt Berger 'hoogst merkwaardig'. ,,Als ik naar Isra�l was gegaan en een boek over dat land had geschreven, dan had men mij niet gevraagd: 'Wat vindt u van die Joden?'''

Zijn boek, zegt Berger, geeft een persoonlijke indruk van zijn ontmoetingen met Egyptische en Syrische moslims en christenen, geen beeld van de hele islam. ,,Het geeft een bepaalde indruk, net zo goed als het boek van Hirsi Ali een andere indruk geeft. Waarom willen wij er in Nederland niet aan dat beide ervaringen waar zijn?''

Het Westen vreest de halve maan, maar moslims hebben historisch meer reden bang te zijn voor het christelijke Westen. ,,Het Westen heeft wel degelijk schuld aan de problemen van de moslimwereld, om de simpele reden dat nagenoeg de hele moslimwereld tot het einde van de jaren veertig gekolonialiseerd was. Het Westen grijpt nog steeds krachtig in in de jonge onafhankelijke moslimstaten wanneer de westerse belangen in het geding raken. Dat wil niet zeggen dat moslimlanden achterover kunnen leunen en hun handen mogen wassen in onschuld. Integendeel. Zij zijn absoluut verantwoordelijk voor de puinhoop die zij er zelf van maken. Maar wat ik westerse landen kwalijk neem is hun pretentie alsof zij onafhankelijke toeschouwers zijn en het beste voor hebben met de moslimwereld. De moslimwereld heeft meer reden tot angst en wantrouwen. Dat kan een motivatie zijn van moslim extremisten

door Hanan Nhass

(bron: www.benjebangvoormij.nl)