Salaam 3alykom warahmatullhe wabarakatuh

Het slaan van kinderen. Ik vind het zelf niet nodig want als kind begrijpje sneller als je met goede woorden wordt aan gesproken. Je weet als kind niet eens wat het is als iemand boos op je is.

En je moet het kind niet zo vroeg aan de slaan wennen. Tuurlijk moet er soms gelagen worden, maar als er tevaak wordt gesl*gen wordt het kind gewend aan. En als het kind gewend aan is gaat ie minder luisteren en dan komen de dingen die stiekempies worden gedaan. Dan gaat het de verkeerde pad op.     Het hoeft niet bij iedereen te gebeuren, maar dat is het logische reden ervan  

Kinderen worden ook opschool geleerd dat als er thuis wordt gesl*gen dan betaat er kinderbescherming en dat soort dingen. (kinderen kunnen snel worden overtuigd houdt rekening mee) daarom kan er beter niet gesl*gen worden vind ik. want zoals we zien de kinderen zijn best vaak opschool en een beetje buitenspelen en dan is het al bijna bed tijd. dus er kan weining thuis gezegd worden. Als het kind thuis is en er wordt gesl*gen dan is het kind een beetje zat thuis. Dan kunnen de gevolgen komen. moge Allah soebahanahoe wata3ala de kinderen daar ver vandaan houden inshallah......Amien.

Broeders en Zusters in deze landen is het  wel moeilijker om kinderen op te voeden dat hoor je van iedereen tenzij als Allah soebhanahoe wata3ala diegene op de goede pad zet en daar houdt.

Ik ga nu stoppen moge Allah soebahanhoe wata3ala met ons  en de moeslimien zijn inshallah .... Amien

Salaam 3alykom Warahamatullahe Wabarakatuh

Salaam,

Een kind in die leeftijdscategorie heeft wat je zelf al zegt veel liefde en structuur nodig. Ik ben er zeker op tegen dat de ouders hun kinderen slaan( mishandelen). Slaan doe je uit onmacht. Ik zelf vind dat je met praten meer bereikt. Dat je uitlegt waarom dingen niet mogen. Zodat ze erover na gaan denken. Slaan betekent nog niet dat het kind weet wat hij/zij fout heeft gedaan. Een corrigerende tik is iets anders. Met een corrigerende tik bedoel ik mee dat als je  kind iets pakt wat niet mag en je kijkt en zegt er iets van en je kind luistert nog niet dat je  dan een tikje op het handje  mag geven (peuter)daarmee geef je aan dat het niet mag. Het kind leert dan ook dat als de ouder met een bepaalde blik kijkt het kind iets doet wat niet mag.Het kind wordt  erop geattendeerd dat het gedrag dat hij/zij vertoont niet getolereerd word en in de meeste gevallen corrigeert het kind zijn/haar gedrag.

Isra.

Salaam 3laikoum,

Ik ben het 100% eens met broeder Ibrahiem. Waarom zou je slaan als die pijn trouwens na een uurje kan natuurlijklanger duren weg is. Starf je kind door b.v. een iets te pakken wat het lief heeft of laat het iets doen wat het kind niet graag doet. Als jje vanaf jonge leeftijd gaat slaan gaat het een gewenning worden en word het kind alleen aggresiever en wat hebben we daar aan .....juist niets!!

Je moet je kinderen juist liefde schenken ipv aggresie. Onze profeet vzmh was de grootste kindervriend op deze dounia. Je moet ze juist liefde en barmhartigheid schenken en hier heb ik het bewijs.

Aisha verhaalt dat er mensen van de Bedoeien naar de Boodschapper van Allah kwamen en zeiden: Kussen jullie jullie kinderen''? Hij zei: ''Ja'' Zei zeiden: '' Maar wij, bij Allah kussen ze niet''. Toen zei de Boodschapper van Allah; ''Hoe kan ik er verntwoordelijk voor zijn als Allah jullieharten de barmhartigheid ontzegd heeft.'' (Boekhaarie en Moeslim)

Moge Allah sunahanwatahala jullie beschermen en jullie behoeden van het slechte.

Gair InschAllah ...............Masalama 

selam

ik ben zelf een meisje van 15 en ik vindt dat het slaan van kinderen geen nut heeft want je laat ze er van denken dat het er bij hoort en als ze zelf gegroeid zijn denken ze dat zij dat ook moeten doen om andere naar hun te laten luisteren. dus het heeft een slechte invloed op kinderen en ook een slechte voorbeeld.

dus vertel het met woorden aan die kinderen op het manier dat ze het kunnen.

A selaam oe Ale'ykoem,

Een corrigerende tik kan eventueel wel. Maar dat is een ultimum remedium naar mijn mening. Het slaan van een kind heeft absoluut geen zin, omdat een kind op den duur immuun raakt voor de klappen. Kinderen zijn ook mensen van vlees en bloed, ook wij zouden niet geslagen willen worden. Woorden en een luisterend oor bieden veel meer profijt.

Wa ale'ykoem a selaam

Kinderen hoor je niet te slaan, kinderen hoor je liefdevol op te voeden en wanneer ze niet gehoorzamen zijn er genoeg anderen methodes waar geen lichamelijk og geestelijk geweld aan te pas hoeft te komen

Ik zal er alles aan doen om mijn kinderen Inscha Allah liefdevol op te voeden, ik heb veel geleerd over het opvoeden van kinderen.. ik kan best begrijpen dat ouders op een punt komen dat ze het niet meer zien zitten met hun kinderen, gebruik dan je verstand.. en niet je handen!

Liefs Safia

misschien (zoals ook in ander topic gezet) "helpt" dit een beetje in de discussie?

tim peeters

uit http://www.klasse.be/archieven/archieven.taf?actie=detail&nr=9843

Mogen ouders hun kinderen slaan?

Peter Adriaenssens, kinderpsychiater en directeur van het Vertrouwenscentrum Kindermishandeling: �Je moet een onderscheid maken tussen kinderen slaan en een 'tik' geven. Wie zijn kind een klap geeft omdat hij boos is, doet dat vroeg of laat opnieuw. En dat kan snel ontsporen. Een ouder die heel kwaad is, zal al vlug te hard slaan. Bovendien wennen oudere kinderen die geregeld slaag krijgen snel aan de pijn. Ouders moeten dan harder slaan omdat ze geen effect meer zien.

Je kind een rammeling geven, hem in het gezicht slaan of proberen te raken met je hand of je schoen is altijd slecht. En wel omdat je zondigt tegen een belangrijke regel: een straf mag geen wraak zijn, maar moet ervoor zorgen dat je kind zich anders gedraagt. Ouders die slaan uit wraak (�Nu zal je het eens voelen�), slaan het vertrouwen tussen ouders en kinderen stuk.�

Een tik geven, mag dat dan?

Peter Adriaenssens: �Als je (jonge) kind naar een heet fornuis wil grijpen, helpt een tik wel. Of als het plots de straat oversteekt en niet gehoorzaamt dat het moet blijven staan. Het gaat dan om beheerst gebruik in een uitzonderlijke situatie. Het is bij wijze van spreken een hulpmiddeltje uit onze EHBO-noodkit.

Als je boos bent, beheers je soms je reflexen niet en is een tik vlug gegeven. Dat is menselijk, de perfecte ouder bestaat niet. Maar als zo'n tik de gewone manier van opvoeden wordt, is er wel iets aan de hand. Of er een andere mogelijkheid bestaat? Pak je kind stevig vast als het wat mispeutert, kijk het aan en spreek het streng toe. Je kind voelt dan heus wel dat het gedrag stelt dat je niet wil.�

Sommige ouders zeggen: �Ik heb vroeger ook wel eens een klap gekregen. Het is met mij toch niet fout gelopen�.

Peter Adriaenssens: �Dat gaat niet op. Je kan evengoed ouders vinden die wel zwaar hebben geleden onder de klappen die ze als kind kregen. Er bestaat geen enkele reden om aan te nemen dat er ook maar ��n kind door een klap een beter mens is geworden of van het slechte pad werd afgehouden. Ouders die slaan, zitten achteraf dikwijls met de kater van een schuldgevoel. Dat is het boomerangeffect: wie zijn kind slaat, voelt zich zelf aangeslagen.�

Je hebt een mep gegeven en eigenlijk voel je zelf aan dat het niet ok� is.
Wat doe je?

Peter Adriaenssens: �Ouders zijn niet perfect, kinderen ook niet. Precies daarom reageer je niet altijd als een verstandige opvoeder. Maar dan moet je achteraf ook kunnen zeggen: 'Sorry, ik was erg kwaad, ik had dit niet moeten doen, maar het was ook een beetje jouw schuld, h�.' Durf je dus opstellen als iemand die ook fouten maakt. Dat zorgt ervoor dat je kind de klap niet ervaart als een vorm van mishandeling. En dat is helemaal anders dan als je zou zeggen: 'Die klap van gisteren? Die had je nog verdiend ook, verdorie'. Kinderen leren veel van de menselijke reactie van hun ouders. Als je als ouder durft zeggen dat je niet perfect bent, zal een kind het je ook komen vertellen op het moment dat het uit de bocht gaat.�

Meppen geven. Hoe leer je 't af?

[1] Stuur je kind in het heetst van de strijd 5 � 10 minuten naar zijn kamer (time-out).

[2] Zoek samen met je kind naar een goede straf. �Welke straf zou jij jezelf geven?� Zo maak je je kind mee verantwoordelijk voor de goede afloop.

[3] Kijk eens op een andere manier naar je kind. Sommige kinderen kunnen niet voldoen aan al wat je verwacht (ordelijk, stipt, beleefd zijn). Een gesprek met je partner, de leerkracht, een andere ouder zorgt er misschien voor dat je op een andere manier naar je kind gaat kijken.

Gelukt? �Ouders die blijven geloven dat slaan goed is, zullen er niet mee ophouden�, zegt Peter Adriaenssens. �Niet slaan is voor hen gelijk aan 'zwak zijn'. En dat willen ze niet.�

�Zoek een boek in de bib over straffen (SISO nr. 433.2)

�Lees meer over straffen op www.klasse.be/dossier/straffen

�Discussieer mee op www.klasse.be/forum

Mag je kinderen slaan?

Iris, 43: [Nee] �Hoe klein je kind ook is, je kan vanaf twee jaar in kindertaal al uitleggen wat mag en wat niet. Als dat gesprek niet blijft hangen, moet je het gewoon blijven herhalen.�

Bertin, 46: [Soms] �Toen mijn kinderen peuters waren, hebben ze ook wel eens een tik gekregen. Nu ze ouder worden, is het veel makkelijker om alles met woorden op te lossen.�

Paul, 43: [Ja] �Ouders die slaan, zijn niet per definitie slecht. Af en toe een tik op je broek of op je vingers, kan geen kwaad. Ik ben ermee groot geworden en ik heb er niks aan overgehouden. Integendeel, ik heb er mijn plaats in de wereld door leren kennen.�

Meryem, 37: [Soms] �Meestal tel ik tot drie. Als mijn kinderen dan nog niet luisteren, grijp ik in, soms met een tik. Dat regeltje werkt bijna altijd. Ze beseffen dan dat ze te ver zijn gegaan. Als ik een tik geef, is het dus omdat ze mij uitdagen. Niet omdat ze rommel laten slingeren of per ongeluk hun beker omstoten.�

Pepijn, 13: [Nee] �Ik vind dat mijn ouders me niet mogen slaan. Als ze klappen geven, sla ik natuurlijk niet terug. Ik laat ze wel op een andere manier merken dat ik dat niet pik.�

Drie per dag (en meer)

Er zijn v��l kinderen die slaag krijgen. Te veel. In 2001 werden 7 112 kinderen aangemeld bij de Vlaamse Vertrouwenscentra Kindermishandeling. Ongeveer ��n op zes (1 194) kreeg thuis zoveel slaag dat hulp nodig was. Dat zijn drie kinderen per dag. �Maar er zijn er veel meer�, zegt Annik Lampo van het Vertrouwenscentrum Kindermishandeling in Brussel. �Er zijn ouders die zonder erbij na te denken en meestal uit onmacht slaan als hun kind wat mispeutert. Het gevaar bestaat dat ze steeds vaker en harder gaan slaan en zo letsels veroorzaken, niet alleen lichamelijk trouwens. Andere ouders slaan net niet uit onmacht, maar gewoon omdat ze dat verantwoord vinden: 'Als je kind niet gehoorzaamt, dan mep je.' Slaan wordt dan een lijfstraf, een vernedering, een afrekening �n ook nog emotionele mishandeling. Het vraagt moed om jezelf in vraag te stellen. Maar als ouders vinden dat ze t� snel hun geduld verliezen en t� dikwijls t� hard slaan, als ze het gevoel hebben dat ze hun kind niet meer de baas kunnen op een gezonde manier, dan moeten ze hulp zoeken.�

Ouders met vragen over hun eigen opvoedingsgedrag kunnen altijd bellen met een Vertrouwenscentrum: West-Vlaanderen: tel. 050 34 57 57 - Oost-Vlaanderen:
tel. 09 216 73 30 - Brussel: tel. 02 477 60 60 - Vlaams-Brabant: tel. 016 30 17 30 - Limburg: tel. 011 27 46 72 - Antwerpen: tel. 03 230 41 90.

WAT ZEGT DE WET?

Het Belgisch Strafwetboek voorziet een gevangenisstraf en een geldboete voor wie 'opzettelijke verwondingen of slagen toebrengt'. De straffen worden zwaarder als het over minderjarige kinderen gaat of als je als vader of moeder de slagen toedient. In de praktijk aanvaardt de Belgische rechtspraak echter een tuchtigingsrecht voor ouders. In Zweden, Finland, Noorwegen, Oostenrijk, Cyprus, Denemarken, Letland, Kroati�, Duitsland en Isra�l is er w�l een wettelijk verbod om in de opvoeding geweld te gebruiken tegen de kinderen.

Deze tekst kwam tot stand in samenwerking met de Kinderrechtswinkels van Gent en Brugge, Karla Van Leeuwen en de vakgroep Ontwikkelings- en Persoonlijkheidspsychologie van de RUG, Peter Adriaenssens en Annik Lampo van de Vertrouwenscentra Kindermishandeling van Vlaams-Brabant en Brussel.