Kijk eens om u heen vanuit de stoel waar u zit, u zult opmerken dat alles in de kamer �gemaakt� is: de muren, de stoffering, het plafond, de stoel waar u op zit, dit boek dat u in uw handen heeft, de tafel en het glas dat er op staat en talloze andere dingen. Geen van deze voorwerpen zijn in uw kamer aanwezig uit eigen beweging. Zelfs de simpele lussen in het vloerkleed zijn gemaakt door iemand: zij zijn niet spontaan ontstaan of per toeval.

Een persoon die op het punt staat een boek te lezen, weet dat dit boek geschreven is door een auteur met een bepaalde bedoeling. Het komt niet in hem op dat dit boek zomaar in eens bestond of per toeval daar is. Op dezelfde manier zal een persoon die een beeld ziet, niet twijfelen dat dit beeld gemaakt is door een beeldhouwer. Niet alleen kunst, maar zelfs een paar bakstenen op elkaar, laten een persoon overtuigd zijn van het feit dat zij op elkaar zijn gestapeld door iemand met een bepaald plan. Daarom, overal waar orde is, hetzij klein of groot, moet ook een stichter en beschermer van deze orde aanwezig zijn. Als er op een dag iemand tegen u zou zeggen dat ruw ijzer en kool zomaar bij elkaar zijn gekomen om zonder reden staal te vormen, welke plotseling de Eiffeltoren vormde, uit zichzelf, zou u hem en diegenen die hem geloven, zou u die niet voor zwakzinnig verklaren?

Zitten we dan niet gewoon een stapje hoger? Waarom is de verklaring die je hierboven geeft wel goed genoeg voor de aarde om ons heen, maar niet om het onstaan van God te verklaren. Kun je me dat verschil misschien uitleggen?

De gene die de tijd en de ruimt heeft geschappen zit gewoon een stapje boven.

Leg dan uit voor een bacterie wat betekent het kwantum theorie.

Waarom ga je wel automatisch en geheel zonder bewijzen uit van een God die tijd en ruimte heeft geschapen maar niet van iets dat die God geschapen heeft. Misschien heeft de schepper ook wel een God die hem geschapen heeft. Het verbaast me nu eenmaal dat je de schepper als automatisch de laatste trap ziet terwijl daar geen enkele aanwijzing voor is.

Het argument "dat is te moeilijk voor je" is wel erg flauw.

Groet, groet Eelke

Het argument "dat is te moeilijk voor je" is wel erg flauw.

u moet niet personlijke opvatten maar

Het argument"dat is te moeilijk voor de mens"

bisilaahira7maira7im

35. Belooft hij u dat wanneer gij dood zijt en stof en beenderen zijt geworden, gij weder zult worden opgewekt?

36. Verre, verre is hetgeen u wordt beloofd!

37. Er is geen ander leven buiten ons tegenwoordige leven; wij leven en sterven en zullen niet worden opgewekt.

Ik zal het uitleggen.

Allah is Al-Awwal (De Eerste) en Al-Aaghir (De Laatste) en Al-Samad (De Onafhankelijke en iedereen is afhankelijk van Hem- de Eeuwige).

Hij is de Eerste en de Laatste en de Eeuwige, Hij heeft alles en iedereen geschapen tussen Hemelen en Aarde, Hij heeft altijd bestaan en zal altijd bestaan en is niet geschapen en is niet gelijk aan Zijn schepselen en heeft geen zoon of dochter en heeft geen vader, moeder of vrouw.

Hij is Allah er is geen God dan Hij, Laa ilaha illa Allah.

Je baseerd dus alles op wat er in de koran is beschreven. Ik vind het knap dat je zoveel waarde aan zo weinig tekst kunt hechten. Persoonlijk zie ik graag een breder basis van kennis voordat ik iets aannemelijk vind.

Jij ziet misschien een evenwichtige natuur, ik zie een wrede strijd om overleven. Een aarde waar het leven verspilt wordt op een ongelofelijke schaal. Het universum om ons heen is al niet anders, er worden duizenden sterren geboren maar er wordt ook op grote schaal vernietigd. Hoewel het een mooie natuur is, is hij zeker niet evenwichtig.

Maar het is wel een theorie die ondersteund wordt door waarnemingen. Proeven en modellen tonen aan dat het op z'n minst aannemelijk is dat het inderdaad zo is gebeurd. Iedereen kan met de juiste middelen dezelfde metingen doen en conclusies trekken. Voor een geloof is alles waar je op terug kunt vallen het geloof zelf.

Er zijn gebeuren regelmatig vreemde dingen bij tornado's, daar zijn genoeg verhalen van bekend.

http://library.thinkquest.org/C001472/nl/ (bij Tornado's Verhalen en meer)

Dan kun je zeggen "dat is toeval" maar waarom zou dat dan niet kunnen bij de big-bang. De evenwichtige natuur is namelijk ook niet zo evenwichtig als je doet voorkomen.

Natuurkundig kan ik hier overal wel verklaringen voor geven. Ik zie nergens een aanwijzing dat dit alles door Allah is geschapen. Gezien het ontbreken van aanwijzingen is voor een verklaring dat we zijn uitgespuugd door een grote groene draak even geloofwaardig.

Maar goed het is mij wel duidelijk dat de koran de spil is van je geloof en die als de absolute waarheid beschouwd. Dat is je goed recht maar ik ga liever voor een wetenschappelijk onderbouwde theorie. Zelfs al komt daar soms "weet ik niet" in voor en wordt er nog dagelijks aan gesleuteld.

Groet, groet Eelke

In eerste instantie geplaatst door Eelke In eerste instantie geplaatst door gawas Het argument"dat is te moeilijk voor de mens" Even slap excuus, dan kan ik ook wel zeggen: "Evolutie is te moeilijk voor de mens". Ik veronderstel ook niet dat je alles begrijp maar op z'n mist iets van aanwijzingen kan geven, waarnemingen kunt doen of dingen kunt afleiden. Groet, groet Eelke

De Big Bang.

In 1929, in het �California Mount Wilson Observatory�, ontdekte een Amerikaanse sterrenkundige met de naam Edwin Hubble, ��n van de grootste ontdekkingen in de geschiedenis van de astronomie. Terwijl hij de sterren observeerde met een gigantische telescoop, ontdekte hij dat het licht van deze sterren verschoof naar het rode gedeelte van het spectrum en dat deze verschuiving groter was, naarmate de ster verder van de aarde verwijderd was. Deze ontdekking had een schrikbarend effect op de wetenschappelijke wereld, omdat volgens de algemeen geaccepteerde regels van de natuurkunde, het spectrum van lichtstralen reizend naar het punt van observatie, naar violet neigde, terwijl het spectrum van lichtstralen die van het observatiepunt af bewogen, naar rood neigde. Tijdens Hubble's observaties, ontdekte hij dat het licht van de sterren naar rood neigden. Dit betekent dat de sterren verder van ons af bewegen.

Spoedig daarna ontdekte Hubble nog een heel belangrijk iets: sterren en melkwegen bewegen niet alleen van ons vandaan, maar ook van elkaar. De enige conclusie die men kan trekken van een universum waarin alles van elkaar vandaan beweegt, is dat het universum constant expandeert, het universum zet uit.

�(Gedenk) de Dag waarop Wij de hemelen oprollen, zoals het oprollen van het perkament om op te schrijven: net zoals Wij de eerste schepping begonnen zullen Wij haar herhalen, als een belofte die Wij op Ons namen. Voorwaar, Wij zullen het doen.�[1]

Om dit beter te begrijpen, kan men het universum voorstellen als het oppervlak van een ballon die opgeblazen wordt. Net zo als de punten van het ballonoppervlak van elkaar bewegen wanneer je de ballon opblaast, zo ook bewegen de objecten in de ruimte van elkaar af, als de ruimte blijft uitzetten.

Eigenlijk was dit al, een korte periode voor Hubble, theoretisch ontdekt door Albert Einstein, die wordt beschouwd als de grootste wetenschapper van de eeuw. Einstein concludeerde na berekeningen die hij maakte in theoretische natuurkunde, dat het universum niet stabiel kon zijn. Hij legde deze theorie aan de kant, om niet in conflict te komen met de rest van de wetenschappelijke wereld, die het �static universe model� in die tijd in het algemeen accepteerden. Later zou Einstein toegeven dat deze beslissing, om de theorie voor zichzelf te houden, de grootste fout in zijn carri�re was. Vervolgens werd de theorie van Einstein bewezen door Hubble's waarnemingen en het werd een feit dat het universum expandeert.

Wat is nu belangrijk aan het feit dat het heelal uitzet, voor het bestaan van het heelal? Het uitzetten van het universum  impliceert, dat als het terug in de tijd kon reizen, dat het universum zou bewijzen dat het van origine ontstaan is uit ��n enkel punt. De berekeningen laten zien dat dit �enkele punt�, dat alle materie van het universum omvatte, een volume van nul had en een oneindige dichtheid.

Het heelal kreeg zijn bestaan door een explosie van dit punt met nul volume. Deze grote explosie die het begin van het heelal markeert, kreeg de naam �Big Bang� (de oerknal) en de theorie werd zo genoemd.

Het moet vermeld worden, dat een �nul volume� een theoretische uitdrukking is. Wetenschap kan het begrip �niets�, dat buiten het bevattingsvermogen van de mens ligt, defini�ren, maar alleen door het uit te drukken als �een punt met nul volume�. In oprechtheid, �een punt zonder volume� betekent �niets�. Het universum is �iets� geworden uit �niets�. Met andere woorden, het is geschapen.

De Big Bang-theorie laat ons zien dat in het begin alle objecten in het heelal, ��n deel waren en toen zijn gescheiden. Dit feit, welke is onthuld door de Big Bang-theorie, was al verklaard in de Qor-aan, 14 eeuwen geleden, toen mensen een heel beperkte kennis hadden over het universum: �Weten degene die ongelovig zijn niet dat de hemelen en de aarde als een gemengde massa waren en dat Wij hen beide daarop splitsten en dat Wij alle levende dingen uit het water maakten? Geloven zij niet?� [2]

Zoals wordt verklaard in dit vers, is alles, zelfs de �hemelen en de aarde� die nog niet geschapen waren, geschapen met de Big Bang, met de oerknal, vanuit dat ene punt, en gevormd tot het huidige universum, door scheiding van elkaar.

Als we de verklaring van dit vers uit de Qor-aan vergelijken met de Big Bang-theorie, dan zien we dat zij volledig overeenkomen met elkaar. Hoe dan ook, de Big Bang werd pas ge�ntroduceerd als een wetenschappelijke theorie in de 20^ste eeuw.

De expansie (uitzetting) van het heelal is ��n van de meest belangrijke bewijzen dat het heelal is geschapen uit niets. Ofschoon dit feit pas ontdekt werd door de wetenschap in de 20^ste eeuw, heeft Allah (Glorieus en Verheven is Hij) ons al ge�nformeerd over deze realiteit in de Qor-aan, die 1400 jaar geleden aan de mensheid werd geopenbaard:

�En Wij hebben de hemel met een grote macht gebouwd. En voorwaar, Wij zijn zeker Machtigen.� [3]

Je maakt de redenering verkeerd, het zuurstof en het water zijn er niet om ons, wij zijn er omdat het zuurstof en het water er zijn.  Wij hebben ons immers aangepast aan onze leefomgeving.

Ik geloof dat dit het causaliteitsargument wordt genoemd.