Wie heeft er een positieve ervaring in zijn relatie met een moslim /moslima, terwijl je zelf dus geen geloof aanhangt.Ik ben ervan overtuigd dat het wel goed kan gaan als er goede afspraken zijn, een goed contact en respect onderling. Of ben ik nu naief?

THNKS AND THNKS

Even een reactie van mijzelf, want al die verschillende meningen.

Kan iemand me dan ook uitleggen waarom dat dan zo moeilijk gaat worden als hij zijn geloof gaat praktiseren? Ik respecteer hem en hij mij. Zijn familie wil me ook leren kennen en weten dat ik absoluut niet gelovig wil worden. Ze keuren de relatie op dit moment goed. Is er iemand die deze situatie ook heeft meegemaakt en waarbij het positief verloopt.De eerste twee reacties op mijn bericht geven me goede hoop, maar de derde is erg negatief en dat geeft me juist nog meer afkeer tot het geloven in een god. God is tochliefde! Waarom dan zo moeilijk?

Hoi mandy,

Ik begrijp wat je bedoelt. Ik ben een Nederlands moslim-meisje, dus ik ben niet altijd moslim geweest. Maar ik heb vroeger wel een moslim gekend die ik leuk vond (moge Allah mij vergeven) en daar had ik een beetje hetzelfde probleem bij. Terwijl hij eigenlijk niet eens praktiserend was! Maar ik zal het je proberen uit te leggen waarom het zo is dat een moslim niet met een niet-moslim mag trouwen/relatie mag hebben.

Voor een moslim, is het geloof het belangrijkste in het leven wat er is. Zo behoort het eigenlijk bij iedereen te zijn, want God heeft ons niet geschapen zodat we onze eigen verlangens moeten volgen, maar om Hem te aanbidden. Maar veel mensen, zijn zo verblind door hun eigen verlangens, dat ze de rest niet meer zien. En meer over hebben voor die verlangens dan voor de aanbidding van God. Maar eigenlijk is de aanbidding van God iets wat veel meer waarde heeft, en waar je veel meer plezier uit zult halen dan die verlangens. En ik weet wat je nu denkt volgens mij.. Je denkt nu: Ja ja, het zal wel, maar dat kan ik me niet voorstellen. Ik dacht precies zo, maar nu zie ik pas hoe het zit. En het is net, of ik gewoon een hele lange periode voor de gek gehouden ben door mijn verlangens. Die verlangens die mij af probeerde te houden van het geloof in God. Maar gelukkig, toonde God aan mij zijn liefde, en werd ik moslim. Maar genoeg over mij..

Maar een moslim mag dus niet trouwen met een niet-moslim omdat zijn geloof dan in gevaar kan komen. Dat wil niet zeggen dat de niet-moslim dat express laat gebeuren, maar je bent zoals waar je mee omgaat. Als een moslim veel met een niet-moslim omgaat zal hij onbewust en misschien ook wel bewust de gewoontes van de niet-moslim overnemen, en dat is schadelijk voor zijn geloof. En dat kan soms erg ver leiden, zelfs tot ongeloof, dus daarom is het zo dat een moslim niet met een niet-moslim mag trouwen.

Ik vind het heel rot om je een teleurstellende reactie te moeten geven, maar zo zit het wel in elkaar. Vaak zal een relatie tussen moslim en niet-moslim kapot gaan, maar dat ligt er ook maar net aan in hoeverre hij praktiserend is. Ik heb het zelf ook meegemaakt. Maar niet omdat hij moslim was, maar omdat ik moslim werd en een stuk praktiserender was dan hem, en daar kon hij niet tegen, dus nam hij afstand. (jah gecompliceerde situatie, hij was op dat moment een beetje zo van lang leve de lol helaas..)

God is inderdaad liefde. Maar het is een liefde die jij nog niet kent. De liefde die hier bedoelt word, is de liefde van God. En dat kun je zien in de dingen die Hij jou geeft. Je moet zo denken: Alles wat je hebt, heeft God jou gegeven. Nooit is er iemand geweest, of zal er nog iemand zijn die jou zoveel heeft gegeven. Hoe vaak zul jij in je leven al adem in en uit hebben gehaald? Het is zinloos om het uit te rekenen. Maar het is wel zo, dat God jou elke ademhaling heeft gegeven. En hij had bij elke ademhaling kunnen zeggen: Dit is de laatste. Denk aan al het eten dat door jou lichaam is gegaan.. Denk aan de liefde die door jou hart is gegaan. Denk aan alle blije momenten die je mee hebt gemaakt. Dit heb jij zelf niet bewerkstelligt, en ook niet jou familie, of jou vrienden, of het toeval.. Nee, dit alles kwam van God. En als je daar goed over nadenkt, dan zul je zien dat er geen grotere liefde is, dan de liefde die God jou geeft. Want de liefde die God aan ons geeft, is in tegenstelling tot andere liefdes, niet gebaseerd op verlangens, en het is geen egoistische liefde. En het is een liefde die altijd blijven zal. Hoe dan ook, waar je ook bent, God zijn liefde zal altijd bij jou zijn.

Maar goed, nu maar even ophouden met mijn gezwijmel, en jou proberen te helpen in jou keuze. Ik begrijp dat het heel frustrerend voor je is, ik weet precies wat je bedoelt. En eigenlijk zou je het liefste alleen maar positieve reacties willen horen, want daar kwam je eigenlijk voor. Want je wil graag geloven dat het goedkomt. En dit is heel begrijpelijk, want ik had precies hetzelfde. Maar ik ben bang dat het dan misschien toch stuk zal lopen ALS hij gaat praktiseren. Omdat zijn doelen dan helemaal anders zullen zijn dan de jouwe, en jullie helemaal uit elkaar zullen groeien, zoals dat bij mij en die jongen gebeurd is. Maar kijk, ik ken hem niet, dus ik kan hier ook niet zo goed over oordelen als buitenstaander. Maar wat je nou het beste zou kunnen doen, is kijken wat je van zijn geloof vind. Echt waar, als je oprecht ernaar zoekt dan zal God jou daarin leiden. Maar dus niet zoeken omdat je graag met hem een toekomst wil, maar zoeken omdat dat het beste voor je zal zijn. Ik hoop echt dat je mijn advies aanneemt, ook al ben ik bang dat je het in de wind zult slaan, omdat je de Islaam niet kent, en dus ook de schoonheid ervan niet. Maar toch hoop ik vanuit de grond van mijn hart, dat God jou zal leiden naar het goede. Verder wens ik je veel succes met die jongen. Maar nogmaals, als ik jou was, dan zou ik het geloof verkiezen, boven die jongen, als dat nodig moest zijn.

Groetjes Khadidjah

masha'Allah, dat heb je mooi gezegd broeder. Moge Allah je belonen, en ons leiden naar het rechte pad.

Ma'salama

Beste Mandy,

Graag wil ik wat toevoegen aan jouw verhaal. Bekijk het eens van de andere kant....

Voordat ik mij bekeerde tot de Islam, heb ik relaties gehad (Moge Allah mij vergeven) maar nooit met een moslim. Dit vanwege de reden dat de cultuur- en religieverschillen te groot zijn. Ik ben zonder religie opgegroeid, wat dus in zou houden dat ik mijn vriend nooit had kunnen begrijpen. Juist om je vriend te begrijpen en waarom hij moslim is, kan ik je aanraden om te lezen. Heb je je ooit verdiept in de Islam? Ik denk het niet aangezien je vragen, dus verdiep je je er eens in, en echt je zult alle antwoorden vinden insjallah. Je bent al nieuwsgierig denk ik, aangezien je hier anders niet een bericht had achtergelaten!

Ik heb dankzij Allah en mijn verloofde de weg naar de Islam en de waarheid gevonden, en ik heb me nog nooit zo compleet gevoeld. God staat zeker voor liefde, en zonder liefde is het heel moeilijk deze test op aarde te doorstaan.

Open je ogen, je hart en praat met je vriend over zijn geloof. Mocht je dan zeggen, dat je niet in Allah gelooft, wees dan sterk genoeg om een einde te maken aan deze relatie voor het te moeilijk wordt, want hij zal nooit met je mogen trouwen daar jij geen geloof hebt.

En denk ook eens aan later als je insjallah kinderen zult hebben? Die kinderen verdienen een opvoeding volgens de Islam en de waarheid te kennen. Al die vragen die ze zullen hebben zoals : waarom bidt mama niet? Waarom vast mama niet? En ik neem aan dat jouw vriend zijn kinderen volgens de Islam wil opvoeden?En als jij niet in Allah gelooft, zal jij nooit accepteren dat jouw kinderen volgens de Islam worden opgevoed, of dat je later als ze groter zijn en meer begrijpen de verhoudingen niet goed liggen tussen jou en je kinderen. En wat hou je dan later over? Het respect van je man? En welke onderlinge afspraken ga je daar over maken dan?

Zoek op al je vragen een antwoord, open je hart voor Allah, en hij zal je de juiste weg tonen!

Succes! 

Hyatt

Beste Mandy,

Als hij de Koran leest, en een echte moslim is, dan zal hij nooit met een ongelovige mogen trouwen, echt dat is verboden!! Dus vraag je dan maar af, waarom hij wel met je wil trouwen? Ik bedoel dat hij gewoon eerlijk moet zijn, en ik ben bang dat je later toch in een vervelende situatie terechtkom wat betreft het geloof. Het mag gewoon niet!!! Hoe kan t nog duidelijker zijn?