Vraag: Ik heb geld van enkele mensen gestolen, en nu heb ik berouw getoond, maar ik weet niet waar zij wonen. (Een ander kan zeggen: �Ik heb geld verduisterd van een bedrijf dat nu gesloten is of dat nu verhuisd is� of �Ik heb uit een winkel gestolen die nu een voor mij onbekende locatie heeft en ik weet niet wie de eigenaar is�).

Antwoord:

Sheikh Moeh�ammad Saalih� al-Moenaddjied heeft gezegd:

Je moet je best doen hen te vinden. Als je dat lukt, dan moet je dat wat je hen schuldig bent teruggeven. Als de eigenaar is overleden, dan geef je het bezit aan zijn erfgenamen. Als, ondanks je beste inspanningen, je ze niet hebt kunnen vinden, geef dan een gelijke hoeveelheid liefdadigheid in hun naam- zelfs als ze geen moslims zijn want Allah zal ze belonen in deze wereld, hoewel er in het Hiernamaals geen beloning zal zijn voor de ongelovigen. 

Deze kwestie is als waarover gesproken wordt door Ibn al-Qayyiem (moge Allah hem barmhartig zijn) in al-Madaariedj (1/388): Een man in het moslimleger stal van de oorlogsbuit. Later toonde hij berouw en bracht datgene wat hij had gestolen naar de legerbevelhebber, die weigerde het aan te nemen, zeggende: �Hoe kan ik het teruggeven aan de soldaten, terwijl ze verspreid zijn?� (oftewel, hij kon de soldaten niet traceren- vert.) Dus ging de man naar H�adjaadj ibn as-Shaa�ier (voor zijn advies). H�adjaadj zei: �Allah kent het leger, Hij kent hun namen en de namen van hun vaders. Betaal ��nvijfde aan de rechtmatige eigenaar (d.w.z. de bayt al-maal of schatkist van de Islamitische staat, waaraan ��nvijfde van alle oorlogsbuit gegeven dient te worden) en geef de rest als liefdadigheid in hun naam. Allah zal ervoor zorgen dat het hen zal bereiken.� Dus deed de man wat hem geadviseerd werd. Toen hij Moe�aawiyah (de khaliefah) hierover vertelde, zei hij: �Was ik maar degene die deze fatwa aan jou had gegeven, het zou me dierbaarder zijn dan de helft waarover ik regeer.� Sheikh al-Islaam Ibn Taymieyyah (moge Allah hem barmhartig zijn) vaardigde een soortgelijke fatwa uit, welke ook in al-Madaariedj wordt genoemd.

(Uit het boek "Ik wil berouw tonen, maar�")