Islaam.nl Forum

In Focus - Het was precies 6 uur �s ochtend, het begin van nog een ondraaglijke hete zomerdag toen de 16 jarige Atefeh Rajabi van haar gevangeniscel werd weggesleept en meegenomen om ge�xecuteerd te worden. 

Elke stap van de weg teisterde de verontruste tiener die door geestelijke problemen steeds schreeuwde "berouw, berouw", toen de agenten haar naar het plein voor de Spoorweg van de stad marcheerden. De Iraanse rechter die Atefeh tot de dood had veroordeeld, verliet de sc�ne ongevoelig toen hij persoonlijk de lus om haar hals zette en de kraanbestuurder een signaal gaf. 

Trappend en gillend, werd Atefeh 45 minuten lang bengelend aan de arm van de kraan los gelaten voor de ogen van de menigte die snikten en - mompelend- de mullahs vervloekten. 

Wat is de misdaad van Atefeh? Zondigen van openbare zedelijkheid. Zij werd schuldig gevonden wegens "handeling die onverenigbaar is met kuisheid" door het gemeenschap hebben met een ongehuwde man, alhoewel dat de vrienden zeggen dat Atefeh zich in zo�n zwakke geestelijk staat bevond dat zij geen NEE kon zeggen. 

Maar de Rechter Haji Rezaii stelde vast dat zij, ongeacht de bepalingen van de internationale wetten zou moeten worden ophangen. De internationale wetten die zeggen slechts volwassenen boven 18 jaar kunnen worden ge�xecuteerd, en dat de hoven plicht hebben om rekening te houden met kinderen en geestelijk zieken. 

De wrede einde van het korte leven van Atefeh heeft wet van Shariah van Iran onder aandacht gebracht, waar overspel, diefstal en verkrachting, allemaal dezelfde straf met zich meebrengt en dat is �de dood�. Officieel worden elk jaar ongeveer 100 mensen � sommigen nog een kind zoals Atefeh �ge�xecuteerd. Maar mensenrechten organisaties zeggen dat het ware cijfer van executies in het land, waar slechts de helft van de vrouwen kan lezen, slechts ��n op de 10 een baan heeft en tweederde wordt mishandeld in hun huizen, veel hoger ligt. 

Het leven was nooit gemakkelijk voor Atefeh, die in de industri�le stad Neka, 250 mijl van Teheran en dicht bij het Kaspische Zee was opgegroeid. Haar moeder stierf toen zij een kind was en haar vader Ghasseem was een hero�neverslaafde. Zij werd toen ondergebracht bij haar grootouders. Zij leed aan bipolaire stoornis, die tot erge stemmingsschommeling van hyperactiviteit tot aan depressie leidde. Bezorgde ouders vertelden dat hun kinderen niet bij haar in de buurt te komen- iets waar vele nu spijt van hebben. "Misschien konden wij haar in plaats daarvan kunnen helpen," zei Hamid. "Ik denk dat de dood van haar moeder een verwoestend effect had. Daarvoor, was zij een normaal meisje. Haar moeder was alles voor haar. Nadat zij stierf, was er niemand om voor haar te zorgen." 

Mina, een kinderjarenvriendin van Atefeh, zei dat Atefeh door een dichte verwante werd misbruikt. "Zij durfde er nooit met een volwassene over te praten," zei Mina. "Als zij haar leraar had verteld dan zouden zij haar een hoer noemen. De politie vertellen? Zij sluiten je op en verkrachten je." Op 14 jarige leeftijd verscheen Atefeh voor het eerst in de rechtbank, met de beschuldiging van het seks hebben met een ongehuwde man. In de loop van de volgende twee jaar werd zij beschuldigd van dezelfde misdaad maar nu met andere mannen. 

De mannen ontkenden het en werden veroordeeld tot de zweepslagen en werden toen vrijgelaten. Maar Atefeh pleitte schuldig en ontving elke keer 100 zweepslagen en een gevangenisstraf. Mina zei: "Atefeh vertelde soms over wat deze 'morele' Islamitische politieagenten haar aandeden terwijl zij in gevangenis was. Zij had er nog altijd nachtmerries over. Atefeh zei haar stemmingverandering het gemakkelijk maakte voor de mannen om misbruik van haar te maken, en dat het grootste deel van haar �minnaars� in de veiligheidsmacht waren." 

Twee van hen waren lid van de anti- ondeugd militie. Zij moedigden andere mannen aan om verklaringen te ondertekenen en zeiden dat Atefeh met ondeugd bezig was, en zelfs dat zij AIDS had. 

Toen Atefeh voor een vierde keer v��r Rechter Rezaii verscheen, verloor zij haar evenwicht en doorzettingskracht - en ook haar leven. In woede scheurde zij haar hijab - een hoofddoek en een kleed die het hele lichaam bedekt - en vertelde de rechter dat zij verkracht was en het was zijn plicht om haar beul te straffen, niet de slachtoffer. 

Rezaii zei tegen haar dat ze voor haar �brutaliteit� opgehangen zou worden en dat hij persoonlijk de strop om haar hals zal zetten. Het werd een persoonlijke kruistocht toen hij naar Teheran reisde en de Hooggerechtshof overtuigde om zijn vonnis te handhaven. 

Twee petities die door haar vrienden was opgezet, waarin stond dat zij geestelijk onwel was, werden genegeerd. Haar vader haalde haar geboorteakte als bewijs dat zij nog maar 16 was en daarom niet ge�xecuteerd mocht worden. Maar alsnog zeiden de rechters in hun vonnissen dat zij 22 was. 

Ook Atefeh schreef in een brief aan het Hooggerechtshof: �Er zijn medische documenten die bewijzen dat ik een geestelijk en lichamelijk ziek ben. Op sommige momenten verlies ik mijn toerekeningsvatbaarheid. In een maatschappij waar een gezond persoon meerdere malen verkracht wordt, is het geen wonder dat een persoon als ik de slachtoffer wordt van zo�n afschuwelijke daad.� 

De dag voordat zij werd ge�xecuteerd schreef zij opnieuw en in haar brief stond: �berouw, berouw, berouw�. In de Iraanse wet staat geschreven dat als iemand zijn berouw toont, diegene automatisch niet wordt ge�xecuteerd, maar nog in beroep mag gaan. Maar zij werd genegeerd. 

Een plaatselijke farmaceut was aanwezig op de executie van Atefeh op 15 augustus 2004. �Zij was zo jong�, zei hij. �Rezaii moet een persoonlijke wrok tegen haar gevoeld hebben. Hij zette het touw persoonlijk om haar hals. Ik keek rond en iedereen in de menigte snikte en vervloekte de Mullahs�. De advocaat van de familie heeft een proces van onrechtmatige executie tegen de rechter ingediend, en is bezig er een moordzaak van te maken. Haar leven is ook het onderwerp van een geheim gefilmde documentaire, �Execution of a Teenage Girl�, dat donderdag op BBC2 zal worden uitgezonden. 

Een van de leraren van Atefen zei dat de autoriteiten haar als voorbeeld wilden gebruiken: �Zij zou nooit iemand kwaad doen, maar de mullahs vergeleken de gebeurtenissen en kwaliteiten van het meisje met prostitutie en de duivel. Zij wilden alle meisjes en vrouwen een lesje leren�. 

De directeur van Amnesty International UK Kate Inbus zei: �Het doden van Atefeh is een van de ergste mensenrechten overtredingen. Het in het openbaar ophangen van een kind, die geestelijk incompetent bleek te zijn, is niet te geloven. 

De Wreedheid van de Sharia Wet 

Straffen die door de godsdienstige Mullahs van Iran worden opgelegd; die zijn onder andere: 

Diefstal: Amputatie van handen of voeten van de aangehouden overtreder. 

Overspel: Dood door steniging. 

Ongetrouwd seks hebben: 100 zweepslagen 

Conversie naar andere godsdienst dan die van de Islam: Dood. 

Sodomie: voor volwassenen de dood, en 74 zweepslagen als een kind heeft ingestemd. 

Homoseksualiteit: 100 zweepslagen of op de vierde gelegenheid de dood 

Homoseksuele kus: 60 zweepslagen 

Het wrijven van de dijen of billen van een andere man: 99 zweepslagen � op de 4de gelegenheid, de dood. 

� Iraans Nieuws 

bron: JTW Network

Schrijver	Bericht Onderwerp delen via Sociale media Printbare versie Delicious Digg Facebook Furl Google Boomarks Google Buzz MySpace Newsvine reddit StumbleUpon Vertalen Twitter Windows Live Yahoo Bookmarks Onderwerp Zoeken Opties Post Reply New Topic
moslima 82 Gebruikers Profiel Verzend prive bericht Zoek berichten van leden Bezoek de website van deze gebruiker Toevoegen aan adresboek Senior Member Lid geworden: 27 juli 2006 Online status: Offline Berichten: 919	Plaatsingsopties Post Reply Quote moslima 82 Rapporteer bericht Quote Reageer Onderwerp: Onschuldig opgehangen Geplaatst op: 27 juli 2006 om 09:54
	In Focus - Het was precies 6 uur �s ochtend, het begin van nog een ondraaglijke hete zomerdag toen de 16 jarige Atefeh Rajabi van haar gevangeniscel werd weggesleept en meegenomen om ge�xecuteerd te worden. Elke stap van de weg teisterde de verontruste tiener die door geestelijke problemen steeds schreeuwde "berouw, berouw", toen de agenten haar naar het plein voor de Spoorweg van de stad marcheerden. De Iraanse rechter die Atefeh tot de dood had veroordeeld, verliet de sc�ne ongevoelig toen hij persoonlijk de lus om haar hals zette en de kraanbestuurder een signaal gaf. Trappend en gillend, werd Atefeh 45 minuten lang bengelend aan de arm van de kraan los gelaten voor de ogen van de menigte die snikten en - mompelend- de mullahs vervloekten. Wat is de misdaad van Atefeh? Zondigen van openbare zedelijkheid. Zij werd schuldig gevonden wegens "handeling die onverenigbaar is met kuisheid" door het gemeenschap hebben met een ongehuwde man, alhoewel dat de vrienden zeggen dat Atefeh zich in zo�n zwakke geestelijk staat bevond dat zij geen NEE kon zeggen. Maar de Rechter Haji Rezaii stelde vast dat zij, ongeacht de bepalingen van de internationale wetten zou moeten worden ophangen. De internationale wetten die zeggen slechts volwassenen boven 18 jaar kunnen worden ge�xecuteerd, en dat de hoven plicht hebben om rekening te houden met kinderen en geestelijk zieken. De wrede einde van het korte leven van Atefeh heeft wet van Shariah van Iran onder aandacht gebracht, waar overspel, diefstal en verkrachting, allemaal dezelfde straf met zich meebrengt en dat is �de dood�. Officieel worden elk jaar ongeveer 100 mensen � sommigen nog een kind zoals Atefeh �ge�xecuteerd. Maar mensenrechten organisaties zeggen dat het ware cijfer van executies in het land, waar slechts de helft van de vrouwen kan lezen, slechts ��n op de 10 een baan heeft en tweederde wordt mishandeld in hun huizen, veel hoger ligt. Het leven was nooit gemakkelijk voor Atefeh, die in de industri�le stad Neka, 250 mijl van Teheran en dicht bij het Kaspische Zee was opgegroeid. Haar moeder stierf toen zij een kind was en haar vader Ghasseem was een hero�neverslaafde. Zij werd toen ondergebracht bij haar grootouders. Zij leed aan bipolaire stoornis, die tot erge stemmingsschommeling van hyperactiviteit tot aan depressie leidde. Bezorgde ouders vertelden dat hun kinderen niet bij haar in de buurt te komen- iets waar vele nu spijt van hebben. "Misschien konden wij haar in plaats daarvan kunnen helpen," zei Hamid. "Ik denk dat de dood van haar moeder een verwoestend effect had. Daarvoor, was zij een normaal meisje. Haar moeder was alles voor haar. Nadat zij stierf, was er niemand om voor haar te zorgen." Mina, een kinderjarenvriendin van Atefeh, zei dat Atefeh door een dichte verwante werd misbruikt. "Zij durfde er nooit met een volwassene over te praten," zei Mina. "Als zij haar leraar had verteld dan zouden zij haar een hoer noemen. De politie vertellen? Zij sluiten je op en verkrachten je." Op 14 jarige leeftijd verscheen Atefeh voor het eerst in de rechtbank, met de beschuldiging van het seks hebben met een ongehuwde man. In de loop van de volgende twee jaar werd zij beschuldigd van dezelfde misdaad maar nu met andere mannen. De mannen ontkenden het en werden veroordeeld tot de zweepslagen en werden toen vrijgelaten. Maar Atefeh pleitte schuldig en ontving elke keer 100 zweepslagen en een gevangenisstraf. Mina zei: "Atefeh vertelde soms over wat deze 'morele' Islamitische politieagenten haar aandeden terwijl zij in gevangenis was. Zij had er nog altijd nachtmerries over. Atefeh zei haar stemmingverandering het gemakkelijk maakte voor de mannen om misbruik van haar te maken, en dat het grootste deel van haar �minnaars� in de veiligheidsmacht waren." Twee van hen waren lid van de anti- ondeugd militie. Zij moedigden andere mannen aan om verklaringen te ondertekenen en zeiden dat Atefeh met ondeugd bezig was, en zelfs dat zij AIDS had. Toen Atefeh voor een vierde keer v��r Rechter Rezaii verscheen, verloor zij haar evenwicht en doorzettingskracht - en ook haar leven. In woede scheurde zij haar hijab - een hoofddoek en een kleed die het hele lichaam bedekt - en vertelde de rechter dat zij verkracht was en het was zijn plicht om haar beul te straffen, niet de slachtoffer. Rezaii zei tegen haar dat ze voor haar �brutaliteit� opgehangen zou worden en dat hij persoonlijk de strop om haar hals zal zetten. Het werd een persoonlijke kruistocht toen hij naar Teheran reisde en de Hooggerechtshof overtuigde om zijn vonnis te handhaven. Twee petities die door haar vrienden was opgezet, waarin stond dat zij geestelijk onwel was, werden genegeerd. Haar vader haalde haar geboorteakte als bewijs dat zij nog maar 16 was en daarom niet ge�xecuteerd mocht worden. Maar alsnog zeiden de rechters in hun vonnissen dat zij 22 was. Ook Atefeh schreef in een brief aan het Hooggerechtshof: �Er zijn medische documenten die bewijzen dat ik een geestelijk en lichamelijk ziek ben. Op sommige momenten verlies ik mijn toerekeningsvatbaarheid. In een maatschappij waar een gezond persoon meerdere malen verkracht wordt, is het geen wonder dat een persoon als ik de slachtoffer wordt van zo�n afschuwelijke daad.� De dag voordat zij werd ge�xecuteerd schreef zij opnieuw en in haar brief stond: �berouw, berouw, berouw�. In de Iraanse wet staat geschreven dat als iemand zijn berouw toont, diegene automatisch niet wordt ge�xecuteerd, maar nog in beroep mag gaan. Maar zij werd genegeerd. Een plaatselijke farmaceut was aanwezig op de executie van Atefeh op 15 augustus 2004. �Zij was zo jong�, zei hij. �Rezaii moet een persoonlijke wrok tegen haar gevoeld hebben. Hij zette het touw persoonlijk om haar hals. Ik keek rond en iedereen in de menigte snikte en vervloekte de Mullahs�. De advocaat van de familie heeft een proces van onrechtmatige executie tegen de rechter ingediend, en is bezig er een moordzaak van te maken. Haar leven is ook het onderwerp van een geheim gefilmde documentaire, �Execution of a Teenage Girl�, dat donderdag op BBC2 zal worden uitgezonden. Een van de leraren van Atefen zei dat de autoriteiten haar als voorbeeld wilden gebruiken: �Zij zou nooit iemand kwaad doen, maar de mullahs vergeleken de gebeurtenissen en kwaliteiten van het meisje met prostitutie en de duivel. Zij wilden alle meisjes en vrouwen een lesje leren�. De directeur van Amnesty International UK Kate Inbus zei: �Het doden van Atefeh is een van de ergste mensenrechten overtredingen. Het in het openbaar ophangen van een kind, die geestelijk incompetent bleek te zijn, is niet te geloven. De Wreedheid van de Sharia Wet Straffen die door de godsdienstige Mullahs van Iran worden opgelegd; die zijn onder andere: Diefstal: Amputatie van handen of voeten van de aangehouden overtreder. Overspel: Dood door steniging. Ongetrouwd seks hebben: 100 zweepslagen Conversie naar andere godsdienst dan die van de Islam: Dood. Sodomie: voor volwassenen de dood, en 74 zweepslagen als een kind heeft ingestemd. Homoseksualiteit: 100 zweepslagen of op de vierde gelegenheid de dood Homoseksuele kus: 60 zweepslagen Het wrijven van de dijen of billen van een andere man: 99 zweepslagen � op de 4de gelegenheid, de dood. � Iraans Nieuws bron: JTW Network

Peter Pan Gebruikers Profiel Verzend prive bericht Zoek berichten van leden Toevoegen aan adresboek Senior Member Lid geworden: 28 oktober 2005 Locatie: Belgie Online status: Offline Berichten: 2010	Plaatsingsopties Post Reply Quote Peter Pan Rapporteer bericht Quote Reageer Geplaatst op: 27 juli 2006 om 11:42
	En weer wordt God genadeloos misbruikt.
	Niets is lager dan te censureren wat men niet begrijpt. (Erasmus)

Islaam.nl Forum

Onschuldig opgehangen