ouders en Kinderen en hun opvoeding ..

Vaak doen ouders en volwassenen zaken, bewust of onbewust, die een slecht voorbeeld geven aan hun kinderen of andere jongeren. Hieronder zullen we een paar van die situaties omschrijven en worden adviezen gegeven over hoe we een beter voorbeeld kunnen geven aan onze jongeren.

Het geven van slechte voorbeelden aan kinderen

"Zeg maar dat ik er niet ben," roepen we naar onze echtgenoot of kinderen, als de telefoon ringt. Hoewel we het waarschijnlijk niet in de gaten hebben, hebben we zojuist een voorbeeld van liegen gegeven aan onze kinderen. Wanneer ze ons zien liegen, dan zullen ze misschien zelf ook denken dat liegen okay is. Papa en mama doen het.

Als we meer bewust zouden zijn van onze rol als voorbeeld voor onze kinderen, hadden we deze fout kunnen voorkomen door te zeggen dat we niet in staat waren om de telefoon op te nemen, niet dat we niet thuis waren; of door simpel de telefoon te beantwoorden. Maar we moeten nooit liegen.

Vele andere 'kleine' dingen die we gedurende de dag doen, kunnen misschien slechte voorbeelden zijn voor onze kinderen, zonder dat we het ons realiseren. Het constant bewust zijn van onze voorbeeldrol kan ons helpen om het maken van sommige van deze fouten te voorkomen. Echter, er zijn verscheidene gevaren in ons dagelijks leven waar we speciaal voor moeten opletten.

Hier zijn wat ideeen voor het worden van een beter voorbeeld voor je kinderen:

We moeten nooit valse beloftes maken aan onze kinderen

Bijvoorbeeld, we moeten nooit tegen hen zeggen, ''Ik zal een ijsje voor je kopen als je goed bent,'' wanneer we niet de intentie hebben om voor hen een ijsje te kopen. Dit is ook een vorm van liegen, en als wij het doen, dan zullen onze kinderen het vertrouwen verliezen in alles wat we zeggen.

Maak geen ruzie met je echtgenoot in het bijzijn van de kinderen

Hoe zullen de kinderen het ervaren als ze hun vader en moeder naar elkaar zien schreeuwen en zelfs elkaar slaan? Wat een horrorgevoelens zullen zij dan hebben. En hoe weten ze wat daarna te doen? Kunnen ze terugkeren naar dezelfde liefhebbende relatie met hun vader en moeder, nadat ze hebben kunnen aanschouwen hoe ze elkaar 'mishandelden'? Als we de fout maken om ruzie te maken of te vechten in het bijzijn van de kinderen, en het later weer goedmaken, dan moeten we er zeker van zijn dat we onze kinderen hierbij betrekken en hen zelfs onze verontschuldigingen aanbieden voor ons onvolwassen en on-islamitische gedrag. Insha'Allah zullen ze ons meer respekteren als we kunnen toegeven dat we fout bezig waren.

We moeten nooit anderen uitlachen

Als we zeggen, ''Hey, kijk eens naar die lelijke man daar! Ha ha ha!,'' dan zullen onze kinderen misschien denken dat dat acceptabel gedrag is. Naderhand, als zij publiekelijk iets slechts zeggen over iemand en dat wij of die persoon ons beschaamd voelen, moeten we ons herinneren wie degenen waren die hen hebben geleerd om zich zo te gedragen.

We moeten nooit roddelen

We moeten niet roddelen of kwaad spreken over anderen achter hun rug om. Zelfs al kunnen de slachtoffers van ons geroddel ons niet horen, onze kinderen zullen dat wel doen. Zij aanschouwen ons terwijl wij ' het dode vlees van onze broeders en zusters eten', en dit kan op verschillende manieren effekt op hun uitoefenen. Ze kunnen simpelweg denken dat het normaal gedrag is, of ze kunnen ontzettend verafschuwen dat hun ouders zich zo gedragen. Welke manier dan ook, onze kinderen zullen negatief beinvloed worden.

We moeten nooit slechte radio- of televisieprogramma's beluisteren/bekijken

Later, wanneer we onze kinderen vertellen om geen gekus en geweld te kijken op de TV, zullen ze ons als hypocrieten zien en zullen ze hun respekt voor ons verliezen.

Als Moslim, moeten we vanzelfsprekend een zo goed mogelijk mens zijn. Als Moslim ouders, moeten we dit zelfs nog meer proberen, omdat ons gedrag hoogstwaarschijnlijk een zeer grote invloed zal hebben op het gedrag van onze kinderen, nu en wanneer ze volwassen zijn. Het is niet zozeer dat wat pap en mam zeggen, maar dat wat pap en man doen.

Het opvoeden van kinderen is een ontzettend grote verantwoordelijkheid. Als we hierin willen slagen, dan moeten we hen opvoeden met woorden en daden. Als mensen, zullen we af en toe fouten maken. Maar alsjeblieft, NIET IN HET BIJZIJN VAN DE KINDEREN!

Een correcte islamitische opvoeding begint bij onszelf. Als ouder behoren we zelf volledig de islam in onze dagelijkse levenswijze na te leven. Daarbij moeten de ouders het goede voorbeeld geven aan de kinderen. Het goede voorbeeld te geven door middel van het streven naar goede handelingen, en door middel van het weerhouden van slechte daden. Dit is omdat de kinderen de ouders als voorbeeld zien en alle handelingen van de ouders graag proberen na te doen. Dus de ouders zijn dus als eerste het grote voorbeeld voor de kinderen. Het is onmogelijk voor een ouder om een slechte eigenschap te verbergen voor zijn/haar kinderen. Een persoon kan voor de buitenwereld misschien een bepaalde karaktereigenschap verbergen maar niet in zijn eigen huis waar de kinderen zich bevinden. Zoals de ouders hun kinderen kennen, kennen de kinderen hun ouders. Het belang van een islamitische opvoeding is, om als ouder  te beginnen, het goede voorbeeld te geven aan de kinderen. De Qor-aan en de Soennah moedigt de moslims aan de kinderen op een correcte wijze op te voeden. Om het goede aan te sporen zoals Allah de verhevene zegt in de Qor-aan:

"O jullie die geloven, behoedt jullie zelf en jullie gezinsleden voor de Hel." (Soerat At Tahrim vers 6)

"Voorwaar, Allah verandert de (goede) toestand van een volk niet, totdat zij hun eigen toestand veranderen." (Soerat Ar-Ra�d vers 11)

Dus wij als moslims moeten zorgen dat we ons best doen om aan de regels van de Qor-aan en Soennah te houden. Ten eerste, om te werken aan onszelf en onze kinderen en dan te werken aan de gehele moslimgemeenschap. Dus als we deze werken waar we verantwoordelijk voor zijn verwaarlozen, dan zijn we nooit in staat om de juiste tarbiyah (opvoeding) door te geven.