Ik vind orgaandonatie een zegen voor de mensheid. Maar voor mij geld dat het niet alleen om het 'krijgen' gaat, je hebt ook een maatschappelijke verantwoordelijkheid.

Stel je hebt een ernstig ziek kind en het kan gered worden door orgaandonatie. Kies je er dan voor of niet? Voor mij is het heel eenvoudig. Tuurlijk kies ik ervoor. Mijn kind heeft niet de mogelijkheid om te kiezen.

Lange tijd was het in streng christelijke gezinnen zo dat inentingen niet mochten vanwege godsdienstige overtuigingen. Kinderen stierven dus gewoon. En dit doet me denken aan het volgende verhaaltje:

Zeeland, 1953. De februaristorm joeg de zee het land in. Een boer stond op het dak van zijn boerderij te wachten op de hulp van God. Er kwam een boot aangevaren. De boer werd gevraagd op de boot te springen, want het water was nog steeds stijgende. De boer antwoordde dat hij dat niet deed omdat hij wachtte op de hulp van God. Even later kwam een reddingshelicopter aangevlogen. De boer weigerde het toegeworpen touw met de mededeling dat hij wachtte op de hulp van God.

Helaas, hij verzoop. Aangekomen bij de hemelpoort vroeg hij God waarom hij hem niet gered had. God antwoordde rustig: "Ik ben 2 keer bij je langs geweest, 1 keer met een boot en een keer met een helicopter. Maar jij weigerde Mijn hulp".