Er zijn een aantal symptomen van de �ziekte� zwak imaan, hieronder volgen er enkele:

- Zonden begaan en verboden zaken verrichten. Er zijn sommige mensen die zonden begaan en erin volharden en die vele soorten zonden begaan. Wanneer iemand veel zonden begaat, dan wordt dat een gewoonte van hem, hij raakt eraan gewend en hij ervaart het niet langer als verschrikkelijk. Hij bereikt geleidelijk het moment waarop hij de zonde openlijk begaat en aldus wordt zoals degene naar wie in de volgende h�adieth wordt verwezen: �Mijn hele Oemmah (gemeenschap) zal het goed vergaan, behalve diegenen die openlijk zonden begaan. Een voorbeeld is degene die �s nachts iets doet en wanneer de ochtend aanbreekt en Allah had zijn daad bedekt door de nacht en hij zegt: �O jij, ik heb dit en dat gisteren gedaan.� Zijn Heer had de daad bedekt en hij heeft wat zijn Heer bedekte blootgelegd.� [1]

- Het gevoel hebben dat je hart hard is. Iemand kan het gevoel hebben dat zijn hart in steen is veranderd waar niks meer kan doordringen. Allah de Verhevene zegt: �Toen verhardden jullie harten zich daarna, zodat zij als steen werden of zelfs harder dan dat, want voorwaar, er zijn stenen waaruit rivieren ontspringen en voorwaar, er zijn er die splijten, zodat er water uitstroomt en er zijn er die neervallen uit vrees voor Allah.� [2]

Het doet de persoon met een verhard hart niet zoveel als hij een dode ziet of als hij begrafenissen meemaakt. Zo iemand zal zelfs een dode naar zijn graf brengen en aarde op zijn graf gooien, maar het is voor hem alsof hij op een markt rondloopt�

- Het niet op de juiste manier verrichten van aanbidding van Allah (Verheven en Glorieus is Hij). Zo iemand is er niet bij met zijn gedachten, hij kan zich niet concentreren wanneer hij bidt, de Qor-aan reciteert, een smeekbede verricht enz. Hij denkt niet aan de woorden die hij uit en hij dreunt de woorden op omdat het een gewoonte is, als hij ze al regelmatig opzegt. Als hij gewend is om op een bepaald tijdstip een bepaalde smeekbede te verrichten, volgens de Soennah van de profeet , zal hij niet nadenken over wat hij aan het zeggen is en Allah aanvaardt geen smeekbede van degene wiens hart Hem niet kent (degene die niet vaak aan Hem denkt). [3]

- Luiheid en achteloosheid/onverschilligheid in de aanbidding van Allah de Almachtige. Als iemand ze al verricht, zijn het slechts �lege� bewegingen, handelingen zonder inhoud, ontdaan van elke emotie. Allah de Alwetende heeft de hypocrieten aldus beschreven: �Voorwaar, de huichelaars proberen Allah te misleiden en Hij vergeldt hun (misleiding). En wanneer zij in de salat staan, staan zij er lui bij, om door de mensen gezien te worden. En zij gedenken Allah slechts weinig.� [4]

Dit betekent ook het niet je uiterste best doen bij bijzondere gelegenheden en tijden voor aanbidding. Dit is een aanwijzing dat hij niet ge�nteresseerd is om beloning te verkrijgen. Op het moment dat hij bijvoorbeeld in staat is om de bedevaart te verrichten, zal hij het uitstellen of hij zal niet strijden op de Weg van Allah, of hij zal de gebeden niet met anderen verrichten of hij gaat niet naar het vrijdaggebed. De profeet heeft gezegd: �Mensen zullen stoppen om in de eerste rij te bidden, totdat Allah ze in de Hel zal gooien.� [5]

Hij voelt zich niet schuldig als hij slaapt en een van de verplichte gebeden heeft gemist, of wanneer hij een Soennah-gebed, dat zeer sterk wordt aanbevolen, niet verricht. Zijn geweten zal ook niet gaan knagen als hij niet regelmatig Allah gedenkt of een smeekbede verricht. Hij voelt er ook niets voor om het later goed te maken en iets dat Soennah is of een fard kifaayah [6] zal hij nalaten. Hij zal niet naar de feestgebeden gaan, of bidden bij een zons- of maansverduistering, of begrafenisgebeden bijwonen. Hij staat onverschillig tegenover beloning. Hij is het tegenovergestelde van de ideale persoon als beschreven door Allah in Zijn boek: �Voorwaar, zij wedijverden in goede daden en riepen Ons aan, verlangend (naar Onze Genade) en vol ontzag (voor Onze bestraffing). En zij waren nederig tegenover Ons.� [7]

Een ander voorbeeld van luiheid in aanbidding is het verwaarlozen van aanbevolen daden, de Soennah. Daden die de profeet regelmatig uitvoerde, zoals het nachtgebed, vroeg opstaan om naar de moskee te gaan en het doh�a gebed [8] .

[1] Boekhaarie, in al-Fat-h� 10/486

[2] Soerat al-Baqarah (2), aayah 74.

[3] at-Tiermiedhie, 3479, as-Sielsielah as-Sah�ieh�ah, 594.

[4] Soerat an-Nisaa-e (4), aayah 142.

[5] Aboe Daawoed, 679, Sah�ieh� al-Targhieb, 510.

[6] Fard Kifaayah: een verplichting die op alle moslims rust, maar als het wordt uitgevoerd door een paar moslims, vervalt de verlichting op de rest van de moslims, bijvoorbeeld al-Djanaazah gebed (begrafenisgebed). Er is ook een andere verplichting dat Fard �ain genoemd wordt, dit is een verplichting die voor een ieder verplicht is om uit te voeren, zoals de vijf dagelijkse gebeden, het vasten in Ramadaan�etc

[7] Soerat al-Anbieyaa-e (21), aayah 90.

[8] [Toevoeging van de uitgever] De voortreffelijkheden van het doh�a gebed worden omschreven in verschillende ah�adieth, zoals: Aboe Dharr verhaalt dat de profeet zei: �Liefdadigheid is dagelijks nodig (of vereist) voor elk deel van je lichaam. Elke �Soebh�aana-llaah� (Heilig is Allah) is een liefdadigheid. Elke �Al-H�amdoeliellaah� (alle Lof is voor Allah) is een liefdadigheid. Elke �laa illaha ilallah� (er is geen god dan Allah) is een liefdadigheid. Elke �Allaahoe Akbar� (Allah is de grootste) is een liefdadigheid. Het goede bevelen is een liefdadigheid. Het slechte verdelgen is een liefdadigheid. Wat voldoende is voor dat (als een liefdadigheid) zijn de twee rak�aat van doh�a..� (Ah�mad, Moeslim, Aboe Daawoed). Ahmad en Aboe Daawoed verhalen van Boeraidah dat de profeet zei: �Er zijn er 360 gewrichten in een mens en men moet voor elk een liefdadigheid verrichten.� De mensen zeiden: �Hoe kunnen we dat doen, O boodschapper van Allah?� Hij antwoordde: �Men kan het slijm (of viezigheid) dat men vindt in de moskee bedekken of iets schadelijks van de straat verwijderen. Als men dit niet kan doen, kan hij twee rak�aat van doh�a bidden en dat zal voldoende voor hem zijn.�

Sprekend over de wettelijke betekenis van deze hadieth zegt as-Shawkani: �Deze twee ah�adieth wijzen op de grootsheid, voortreffelijkheid en belang van het doh�a gebed die de wettigheid benadrukken dat de twee raka�aat voldoende zijn voor 360 liefdadigheden. Zoiets als dit (het doh�a gebed) zou met regelmaat en vasthoudendheid uitgevoerd moeten worden. De hadieth bevestigt ook het belang van het zeggen van �Soebh�aana-Allah� en �Al-H�amdoeliellaah� en �laa illaha ilallah�, en (het belang van) het goede bevelen, het slechte verdelgen, verwijderen van speeksel, verwijderen van dat wat schadelijk is van de weg en zulke andere handelingen, die de nodige dagelijkse liefdadigheden vervullen.� An-Nawwaas ibn Sam�an verhaalt dat de profeet zei: �Allah zei: �Zoon van Adam, laat het verrichten van vier rak�aat in de vroege dag niet na, zodat het voldoende is voor het latere deel van de dag.� Dit is verhaald door al-H�aakiem en at-Tabarani en de overleveraars zijn betrouwbaar. Ahmad, at-Tirmidhie, Aboe Daawoed en an-Nasa�i leveren dit over op gezag van Na�im al-Ghatfani met een goede keten van overleveraars. De verwoording van at-Tirmidhie is: �Zoon van Adam, bid vier rak�aat voor Mij in de vroege dag en het zal voldoende voor jou zijn voor het latere deel van de dag.�

'Abdullah ibn 'Amr zei: �De boodschapper van Allah zond een expeditie en zij verkregen veel buit en keerde snel terug. De mensen spraken over hun snelle overwinning, overvloedige buit en snelle terugkeer. Naar aanleiding hiervan zei de boodschapper van Allah : �Zal ik jullie niet leiden naar een nabijere overwinning, een grotere buit en een snellere terugkeer? Iedereen die woedoe-e verricht en dan naar de moskee gaat om de doh�a te bidden, dat is een nabijere overwinning, een betere buit en een snellere terugkeer.� (Ah�mad en at-Tabaraanie). Aboe Ya�la heeft ongeveer hetzelfde overgeleverd.

Aboe Hoerairah (moge Allah tevreden met hem zijn) zei: �Mijn vriend (de boodschapper van Allah ) adviseerde mij om drie dingen te doen en ik zal ze niet in de steek laten tot ik sterf: 1. drie dagen per (maan)maand vasten, 2. het doh�a gebed bidden en 3. voor het slapen het witr gebed bidden.� (al-Boekhaarie en Moeslim).

Aantal raka�aat voor het doh�a gebed. Het minimum aantal raka�aat dat gebeden dient te worden is twee, zoals vermeld is in de hadieth van Aboe Dharr (zie hierboven). Het meest bad de profeet acht raka�aat, hoewel het grootst aantal dat hij noemde is twaalf raka�aat. Sommige mensen, zoals Ibn Djarir at-Tabari, al-Moelaimi en ar-Roewyani, die behoren tot de Shafi�-wetschool, zeggen dat er geen maximum aantal raka�aat is die men kan bidden voor de doh�a.

Al-'lraqi zei in de uitleg van Soenan at-Tirmidhi: �Niemand van de metgezellen of volgelingen zijn bekend die het begrenst hebben tot twaalf raka�aat.� As-Syoeti deelt deze mening. Sa'id ibn Mansoer verhaalt dat er aan al-H�assan werd gevraagd: �Verrichtten de metgezellen het?� Hij antwoordde: �Ja�sommige baden twee raka�aat en sommige baden vier raka�aat. En sommige baden tot de helft van de (vroege) dag (om was).�

Ibrahiem an-Nakha'i verhaalt dat al-Aswad ibn Yazid gevraagd werd: �Hoeveel raka�aat moeten er gebeden worden voor de doh�a?� Hij antwoordde: �Zo veel als je wilt.� Oemm Hani verhaalt dat de profeet acht raka�aat bad voor de doh�a en de Tasliem zei na elke twee raka�aat. (Aboe Daawoed met een sah�ieh� keten van overleveraars) �Aishah zegt: �De profeet bad vier raka�aat voor de doh�a en voegde er aan toe wat Allah wilde.� (Ah�mad, Moeslim en ibn Maadjah).

Aanbevolen tijdstip om de doh�a te bidden: de tijd voor de doh�a begint wanneer de zon los is van de horizon (+/- een uur na het Fajr gebed) en duurt tot dat de zon zijn hoogtepunt heeft bereikt (v��r het Dohr gebed). De voorkeur is om de doh�a uit te stellen tot de zon hoog is gerezen en de dag heet geworden is. Zaid ibn Arqam verhaalt: �De boodschapper van Allah ging naar de mensen van Qoebaa-e en zij waren de doh�a aan het uitvoeren. Hij zei: �Het gebed van vroomheid moet worden uitgevoerd wanneer de jonge gespeende kamelen de hitte van de zon voelen.� (Ah�mad, Moeslim en at-Tiermiedhie).