Martelaren-Operaties
 

Waarlijk, alle Lof behoort toe aan Allah, wij prijzen Hem, we zoeken onze hulp bij Hem en vragen Hem om vergeving. Wie Allah leidt, er is voor hem geen dwaling, en wie Allah laat dwalen; er is voor hem geen leiding. En ik getuig dat er geen god is buiten Allah, en ik getuig dat Mohammed ibn �Abdoellah Zijn Boodschapper en profeet is; vrede en zegeningen van Allah zijn met hem en zijn familie.

Vervolgens; in deze dagen, waarop de Zionistische onderdrukking de hemelen van Palestina heeft verduisterd, zijn er onder het dappere Palestijnse moslimvolk vele Moedjaaheddien die bereid zijn hun leven te geven in de strijd. Allah de Verhevene heeft hen uitverkoren om het heilige land van de Profeten te verdedigen tegen de ongelovige bezetters, waarbij men steeds vaker gebruik maakt van �zelfmoord�-aanslagen (zoals ze in de Westerse media genoemd worden). Sommige Moslims zijn helaas misleid door deze naam die de Westerse media er aan hebben gegeven en claimen vervolgens, zonder verdere kennis van Qor-aan en Soennah, dat deze aanslagen haraam zijn, omdat zelfmoord haraam is in de Islam. Om dit vraagstuk voor ons te verduidelijken, wenden wij ons tot de mensen van kennis, zoals Allah ons heeft bevolen in Zijn Qor-aan: �Vraag het aan de mensen van kennis, als jullie het niet weten.�

Onze vraag aan de mensen van kennis luidt als volgt: �worden �zelfmoord�-aanslagen gezien als zelfmoord, en zijn ze gerechtvaardigd?

Onze geliefde Shaykh Salmaan al-�Awdah gaf hierop het volgende antwoord:

- �Zelfmoord�-aanslagen vormen een nieuw vraagstuk, dat bijna niet teruggevonden kan worden in de klassieke boeken van de Islamitische wetgeving. Dat is omdat deze vorm van verzet alleen tot stand heeft kunnen komen na de uitvinding van explosieven en een vooruitgang in de daarbij behorende

technologie. Over het algemeen wordt deze methode gebruikt als onderdeel van een guerrillaoorlogvoering, welke gekenmerkt wordt door kleine groepen commando�s, die zich vlug kunnen voortbewegen. Deze manier van vechten werd veelvuldig gebruikt in de Amerikaanse burgeroorlog, als ook in de Tweede Wereldoorlog, en de oorlogen die daarop volgden. Het werd een onderdeel van oorlogstactieken die onderwezen werd aan militaire colleges en academies.

De moslims kregen een behoefte aan (het gebruik van) zulke aanvallen vanwege de volgende redenen:

A). Hun liefde voor opoffering en martelaarschap. Zij vinden dat het leven minder waarde heeft wanneer zij moeten leven in vernedering. Voor hen is een respectvolle dood beter dan een vernederend leven. Een beroemde dichter heeft eens gezegd: �geef me niet de drank van het leven in vernedering, maar geef me liever de drank van nobelheid in een glas vol bittere kwintappel.�

B). De onderdrukking van hun vijanden in sommige landen. De moslims worden op gewelddadige wijze aangevallen en onderdrukt, vanwege hun wetenschappelijke en technologische achterstand. De technologische superioriteit van hun vijanden, maakte van de Islamitische gebieden stukken grond waar bezettingsmachten vrijuit konden grazen. Dit kan duidelijk gezien worden in Palestina, Kasjmir en Tsjetsjeni�, en voorheen in Afghanistan en de Islamitische Republieken van de voormalige Sovjet-Unie.

C). Het gebrek aan beschikbare opties. Onder de oorzaken van kracht, is een gebrek aan alternatieven. Dit bepaalt voor een persoon zijn te bewandelen weg en geeft hem nieuwe kracht.

.We kunnen in de boeken van de levensloop van de Profeet (saaws) en in Ibn al-Moebaarak�s �Kitaab-al-Jihaad� (1/134) het verhaal vinden van Al-Baraa� Ibn�Azib, toen hij zichzelf wierp in het afvallige leger van Banoe Hanifah. In enkele van deze verwijzingen, zoals in �As-Siyar� (1/196), vroeg Al-Baraa� aan zijn kameraden om hem op een schild te zetten, en hem daarna met hun speren over de muur te werpen. Hij bevocht de vijand binnen hun omheining, en opende daarna de poort voor de moslims. Tijdens die aanval liep hij meer dan tachtig wonden op. De leider van de moslims, Khalid Ibn Al-Walid, stelde iemand aan om zijn wonden te verzorgen. Een soortgelijke overlevering wordt genoemd in �Ath-Thiqaat� van Ibn Haban 2/175, de geschiedenisboeken van At-Tabari 2/281 en anderen. Er wordt tevens gezegd dat een soortgelijk verhaal over Al-Baraa� plaats heeft gevonden in de stad Tustur.

5.Ahmad heeft overgeleverd dat Aboe Ishaaq aan Al-Baraa� vroeg: �Als iemand de polythe�sten aanvalt, werpt hij zichzelf dan in vernietiging?� Hij zei: �Nee, want Allah heeft Zijn Boodschapper gestuurd en aan hem geopenbaard: �Strijd dan (O Mohammed) op de Weg van Allah; je zult niet verantwoordelijk worden gehouden, behalve voor jezelf.� In feite slaat die aya (over vernietiging) op het uitgeven van goederen.�

6.In Sahih Moeslim staat de beroemde, lange hadith, waarin de jongen, wie de koning niet kon doden, tegen de koning zei: �Je zult niet in staat zijn mij te doden, totdat je zult doen wat ik je vraag.� De koning zei: �Wat is dat?� Hij zei: �Je moet alle mensen verzamelen op ��n plek, mij kruisigen op een boomstam, dan zet je een pijl op een boog en zeg je: �Bij de Naam van Allah, de Heer van deze jongen�, en dan moet je op me schieten. Als je dat doet, zul je me doden.� Aan het einde van de hadith, deed de koning zoals de jongen hem verteld had en de jongen stierf, waarop de menigte mensen zei: �Wij geloven in de Heer van deze jongen, wij geloven in de Heer van deze jongen, wij geloven in de Heer van deze jongen.�

Deze hadith wordt ook genoemd in Al-Moesnad (22805) en andere boeken. Deze jongen liet de koning zien hoe hij hem kon doden, en de koning paste de methode van doden toe, waartoe hij hem geleid had. Maar de jongen verkreeg het grote voordeel dat hij zocht, welke was dat alle mensen in Allah geloofden nadat ze het hele verhaal te horen kregen, en erkenden de eer die Allah deze jongen had geschonken.

7.Aboe Sa�ied al-Khoedrie (ra) verhaalt dat de Profeet (saaws) heeft gezegd: �Zij die vechten aan de frontlinie en hun gezichten niet omdraaien tot ze zijn gedood, verkeren in een staat van grote vreugde in de bovenste vertrekken van het Paradijs, en Allah lacht vanwege hen, en om wie Allah lacht, zal geen enkele afrekening krijgen op de Dag des Oordeels.�

Deze hadith is overgeleverd door Ibn Abi Shaybah (4/569), At-Tabaraani, Aboe Ya�la, Ibn al-Moebaarak in Al-Jihaad, Aboe Noe�aym in Al-Hilya, en anderen. Al-Moenziri heeft gezegd dat alle personen in de keten betrouwbaar zijn.

8.Ibn Abi Shaybah verhaalt dat Moedrak Ibn �Awf Al-Ahmasi heeft gezegd: �Ik was met �Oemar Ibn Al-Khattaab, tot er werd gezegd: �O Leider der gelovigen, een man heeft zichzelf gekocht.� Daarop zei Moedrak Ibn �Awf: �Ik zweer bij Allah dat dat mijn oom is. Mensen verkondigden dat hij zichzelf in vernietiging heeft geworpen.� �Oemar zei: �Zij hebben een leugen verteld. Hij is ��n van hen die het Hiernamaals gekocht heeft met het leven van deze wereld.�

9.Moehammed Ibn al-Hassan As-Shaybaani zegt in �As-Siyar�(1/163): �Wie de vijand aanvalt, doet dat voor de glorie van zijn religie, en hij verlangt naar martelaarschap waarmee hij eeuwig leven verdient. Hoe kan hij zichzelf dan in vernietiging werpen?� Daarna zegt hij: �Er is niets verkeerd aan als een man in zijn eentje een aanval uitvoert, zelfs al gelooft hij dat hij gedood zal worden, als hij meent dat hij in staat zal zijn iets van waarde te verrichten, zoals het doden, verwonden of verslaan van de vijand. Vele Metgezellen hebben dat gedaan in de nabijheid van de Profeet (saaws) in de slag van Oehoed, en hij prees hen hiervoor. Iemand zei tegen Aboe Hurayra: �Heb je Sa�ied Ibn Hishaam gezien toen de twee legers tegenover elkaar stonden? Hij viel hen in zijn eentje aan tot hij gedood werd. Heeft hij zichzelf in vernietiging geworpen?� Aboe Hurayra antwoordde: �Nee, hij heeft een aya uit Allah�s Boek in praktijk gebracht: �En onder de mensen zijn er, die zichzelf zouden verkopen voor het Welbehagen van Allah.�

Maar als hij weet dat hij niks zal bereiken en niet in staat zal zijn de vijand schade toe te brengen, dan zou hij hen niet aan moeten vallen, omdat hij geen enkel voordeel kan verwerven voor de glorie van zijn religie, maar hij zal alleen maar gedood worden. Allah zegt: �En dood jullie zelf niet.�

Daarom; als hij hun geen schade kan toebrengen is er geen voordeel, en zou hij niet aan moeten vallen.�

10.Ibn Hadjar al-Asqalaani vertelt aangaande het punt dat ��n man vele anderen aanvalt, dat
de meerderheid van de geleerden zegt dat als dat is vanwege zijn dapperheid en hij denkt dat deze daad de vijand bang zal maken, of de moslims aan zal sporen om te vechten, dat zijn daad dan toegestaan is. Maar als het alleen maar een daad van ondoordachtzaamheid is, is het haraam, zeker wanneer het de moslims zal verzwakken. (Zie: Subul-as-Salaam 2/473).

11.Ad-Dasoeqi legt in �Hashiah ad-Dasoeqi� (2/208) twee voorwaarden neer waar zo�n
aanval aan moet voldoen, wil het toegestaan zijn:
a.Dat de intentie van de aanvaller (oprecht) voor de Glorie van Allah�s Woord is.
b.Dat hij van mening is dat deze daad de vijand schade zal toebrengen.

12.Ibn Al-Arabi (1/166) heeft gezegd: �Het is ��n enkele persoon toegestaan een groep
vijanden te bevechten om vier redenen:
1.Hij verlangt het martelaarschap.
2.Zijn doel is om de vijand schade toe te brengen.
3.Zijn doel is om moslims aan te moedigen de vijand te bevechten.
4.Zijn doel is om de standvastigheid van de vijand te verzwakken, door hen af te laten vragen dat als ��n enkele persoon al zoveel kan bereiken, hoe het dan zou zijn als ze allemaal tegelijk aan zouden vallen?

Ibn Taymiyyah heeft gezegd in Al-Insaaf (4/116): �Het is toegestaan om zich door de gelederen van de vijand heen te vechten voor het voordeel van de moslims. Anders is het verboden, en is het zelfvernietigend gedrag.�

We kunnen zien dat het in de meeste van deze teksten een zaak betreft waarin ��n, of enkele personen uitrukken vanuit de gelederen van de moslims en slaags raken met het vijandige leger, maar in andere gevallen, zoals de hadith over de jongen (zie nr. 6), niet. De algemene mening die we uit deze teksten kunnen herleiden, is dat het toegestaan is om zo�n daad te verrichten, onder de volgende voorwaarden:

1.Dat de intentie is; de religie van Allah te helpen.
2.Dat de aanvaller er bijna zeker van is dat deze daad enig voordeel zal hebben, ofwel door de vijand te raken met doden of gewonden, door de moslims aan te moedigen de vijand te bestrijden, of door de standvastigheid van de vijand te verzwakken, door hen te laten zien waar ��n enkele persoon toe in staat is. Zo�n beoordeling kan echter niet door enig individu gemaakt worden, vooral niet in deze tijd, maar het zou bepaald moeten worden door de mensen die militaire en politieke ervaring hebben, die bekend staan als vrome moslims en zich bekommeren om het welzijn van de moslims.

3.Dat deze daad gericht is tegen ongelovigen die de oorlog hebben verklaard aan de moslims.

Er zijn verschillende soorten ongelovigen; er zijn strijders, vreedzame mensen, zij die bescherming genieten, zij die met de moslims onder een verdrag leven, en zij die een verdrag met de moslims hebben gesloten. Het is niet toegestaan de ongelovigen te doden vanwege hun ongeloof. In Sahih al-Boekhaarie verhaalt �Abdallah Ibn �Amr dat de Profeet (saaws) heeft gezegd: �Wie een persoon heeft gedood die een verdrag had met de moslims, zal de geur van het Paradijs niet ruiken, alhoewel haar geur al van een afstand van veertig jaar waargenomen wordt.� (Overgeleverd door An-Nasaa�ie, Ahmad, Ibn Maadjah en anderen). De verdragen die met moslims worden gesloten moeten als geldig worden beschouwd en niet openstaand voor interpretatie; anders zullen chaos en groot onheil de overhand krijgen.

4.Dat zo�n daad in hun landen plaatsvindt, of in landen die onder hun bestuur staan, waar moslims hen verzet moeten bieden en hen moeten verdrijven. De Joden in Palestina en de Russen in Tsjetsjeni� kunnen bijvoorbeeld het doelwit van deze daden zijn, onder de bovengenoemde voorwaarden.
5.Het moet worden goedgekeurd door de ouders van de aanvaller. Aangezien de goedkeuring van ouders vereist is voor Jihaad in het algemeen, is hun goedkeuring voor deze daad nog meer vereist. Als iemand zijn ouders goedkeuring heeft gekregen voor Jihaad, hoeft hij niet ook nog eens om een andere goedkeuring te vragen voor deze daad in het bijzonder.

Als een persoon zo�n daad uitvoert onder de voorwaarden die we net hebben genoemd, en hij wordt gedood, dan is hij, insha-Allah, een martelaar. Dat wil zeggen: als hij de juiste intentie heeft, aangezien daden alleen worden beoordeeld naar hun intentie. We bidden voor hem, en vragen Allah genade te hebben met hem.

Deze daden kunnen worden gefinancierd door de algemene schatkist of van Zakaat, omdat ze voor de Zaak van Allah zijn, of vanuit andere (financi�le) bronnen.

De schade aan de kant van de vijand kan alleen worden bepaald door experts, zoals ik al heb gezegd. Er moet de verwachting zijn dat de aanval hen zal doden, hen ernstig zal verwonden, hen angst zal inboezemen, of hen zal dwingen de bezette landen te verlaten. Het zou geen negatieve reacties teweeg moeten brengen, zoals dat zij wraak zullen nemen op onschuldige mensen, huizen en dorpen met de grond gelijk maken, of een volledige oorlog beginnen tegen de moslims, waar zij (de moslims) niet op voorbereid zijn. Deze, en andere overwegingen, kunnen alleen ingeschat worden door mensen met de juiste kennis en expertise. Deze inschatting is een gebied dat openstaat voor meningen die goed en fout kunnen zijn. Moslims worden geadviseerd hun plicht tegenover Allah te vervullen, en Hem zoveel te vrezen als zij kunnen. En Allah weet het beste�.

Voor zover de fatwa hierover van Shaykh Salmaan al-�Awdah.

En tot Allah keren wij terug.

Jullie Zuster Fi Dien!!