Mullah Mohammad Omar

Mullah Mohammad Omar, is geboren in het jaar 1960, in de Afghaanse Provincie Qandahar. Hij is zoals bijna alle Afghanen van de Pathan'se afkomst. Pathan's zijn een van de twaalf stammen van Bani Israel. Er is geen verschil in het uiterlijk tussen een Afghaan en de Joden van Israel. De Pathan's en de Joden van Israel zijn de broeders van de Arabieren. Ze hadden een voorvader, namelijk Abraham. De Arabieren zijn de nakomelingen van Ismail en de Pathan's en de Joden zijn de nakomelingen van Isaak. Volgens Afghaanse bronnen vocht hun voorvader aan de zijde van de Profeet Mohammad en toen maakte de Profeet een smeekbede voor zijn nakomelingen en daarom is het vandaag zo dat als, 'Jihad' wordt geroepen geen enkele Afghaan blijft zitten!

Daarom is het dat Afghanistan een kerkhof werd voor velen volkeren die het wouden overnemen. Volgens de Afghanen is het beter om te sterven voor iets, dan te leven voor niets. De familie en voorvaderen van Mohammad Omar stonden bekend om hun kennis en streven naar het Hiernamaals. Hij was slechts drie jaar oud, toen zijn vader stierf. Omdat zijn zussen en broer op jonge leeftijd waren gestorven, was hij de enige kind thuis. Zijn oom trouwde toen met zijn moeder en Allah schonk ze drie zonen en vier dochters, die tot vandaag de dag Jihad voeren op de weg van Allah.

Mullah Mohammad Omar studeerde Qur'an en Hadith bij zijn oom, die een Imam was van een grote moskee in de Uruzgan Provincie van Afghanistan. Hij studeerde Fiqh bij andere grote geleerden van Afghanistan.

In 1978 was Mullah Mohammad Omar de hoogste boek van de Hanafi Fiqh aan het studeren, toen Rusland Afghanistan binnenviel. Duizenden Moslimeen, van alle streken van de wereld verlieten hun families en kwamen om de Moslim's te steunen tegen de ongelovigen. Toen was Mullah Mohammad Omar slechts 18 jaar oud. Gevuld met liefde voor Islam en Jihad, pakte hij zijn wapens en haaste zich naar het slagveld om de doeken van onderdrukking neer te halen.

Velen malen raakte hij gewond op de weg van Allah. Een keer raakte zijn been zwaar gewond, omdat er een bom onder zijn voeten ontplofte. Een ander keer werd hij beschoten door kogels in zijn lichaam. Toen werd hij naar de ziekenhuis gebracht en verzogd. Na een tijdje was hij weer opgeknapt en kwam hij terug om de legers van Shajtan te bevechten. Toen raakte hij voor de derde keer gewond, in de Sangar Provincie van Afghanistan.

Dit keer was hij in zijn oog geraakt, door een scherf van een Bom. Ze brachten hem naar de ziekenhuis van Queta in Pakistan, omdat de wond zo erg was en dringend verzorgd moest worden. De Dokters adviseerden hem om Tayamum te doen, in plaats van Wudu, zodat de wonden niet nog erger werden en hij zei: 'Het is mij niet toegestaan om Tayamum te doen, door zo'n kleine wondje'.

De familie van Mohammad Omar hield zich verre van wereldse versieringen en misleidingen. Ze hadden geen grote huizen en grondgebieden. Tijdens de veertien jaar lange Jihad in Afghanistan, waren Mohammad Omar en zijn familie nooit naar het buitenland verhuisd. Op het bezoeken van een ziekenhuis in Queta na, is Mohammad Omar nergens anders heen gegaan. Allah had de deuren van de wereldse genietingen en misleidingen niet voor hem geopend.

Mullah Mohammad Omar trouwde op 31 jarige leeftijd en Allah schonk hem twee zonen.

Nadat de russen waren weggejaagd, begonnen veel mensen onder elkaar te vechten voor macht en leiderschap. Als men een stukje grond bezat in een stadje, bekroonde hij zichzelf als de Ameerul Mo'mineen (Leider van de Gelovigen). In elke hoek van de straat stonden bewapende mensen, die geld wouden, voordat je verder kon gaan. Afghanistan was op de kop gegooid en onrechtvaardigheden heersten overal. Vrouwen sprongen in rivieren om verkrachtingen te ontlopen.

Er werden planken op de hoofden van jongeren en ouderen getimerd, als je geen geld had. In geen stad was iemand veilig voor berovingen en verkrachtingen. Mensen verdwenen uit ziekenhuizen en scholen. Zelfs jongens werden meegenomen en verkracht door die gekke landsheren. De huizen werden in brand gestoken en de vrouwen en dochters werden verkracht voor de ogen van hun ouders en familie leden.

De leider van Qandahar trouwde openlijk met een jongen. Er zijn betrouwbare verhalen overgeleverd dat hij meisjes ging stelen en kaalscheren en zijn mannen gingen hun verkrachten en mishandelen. Dus kortom, een tijd was aangebroken waarin men dacht dat al het bloed van de 1.500.000 Moslims, inclusief de duizenden Martelaren voor niks was gevloedt, om Afghanistan te bevrijden van de russen. De hart van Mullah Mohammad Omar bloedde door het zien van deze dingen en het was in 1994 dat hij met vijftien tot dertig vrienden van hem opstond om de leider van Qandahar aan te vallen.

Ze sloten hun boeken en pakten hun wapens en vielen de leider van Qandahar aan en haalden hem neer met de wil van Allah. Ze bevrijdden de jonge meisjes en iedereen in de stad begon hun als helden te zien. Na de val van Qandahar, namen ze de stad Spin Boldak in op een verbazingwekkende manier. Nadat ze de macht hadden overgenomen op die plaatsen, hadden ze Shariah geplaatst op de plekken. De ene stad na het andere werd overgenomen met de wil van Allah. Steeds meer en meer mensen voegden zich toe bij de groep en ze noemden zich 'Taliban', dat betekent, 'Studenten'. Het duurde niet lang totdat ze de hoofdstad van Afghanistan hadden overgenomen. Iedereen begreep toen dat de Taliban anders waren dan de andere leiders, dus ze verwelkomden de Taliban in elke stad.

De Taliban gingen zeep, dekens, kleren en andere voorzieningen aan de mensen uitdelen. Ze bouwden scholen en ziekenhuizen. Er kwamen verhalen naar buiten van een Taliban strijder die maar twee keer in zijn leven had gelachen. Een keer toen zijn zoon martelaarschap verkreeg en het ander keer toen hijzelf dood werd gemaakt. Het duurde niet lang meer voordat Mohammad Omar de tietel van 'Ameerul Mo'mineen' kreeg, door de geleerden. Wallahie, het houden van de Taliban is een teken van een Mo'min en het haten van hun is een teken van onwetendheid en huichelarij. Niemand haat de Shariah van Allah, behalve de ongelovigen!

Het westerse media die de vrouwen gebruikt om van auto's tot wc papier te verkopen, heeft de Taliban beschuldigt van 'Geen rechten geven aan de vrouwen'. De vrouwen hadden grote rechten in Afghanistan. Voor de Taliban durfde niemand buiten te lopen en tijdens de Taliban liepen vrouwen alleen buiten, zonder angst voor verkrachters en andere zieke mensen. De ziekenhuizen voor vrouwen werden met 280% vermeerdert. De vrouwen mochten in het begin niet werken door de landmijnen en oorlogen die nog aan de gang waren, maar ze kregen thuis betaald. Nadat er rust kwam, mochten de vrouwen naar school en werken als ze wilden.

Zelfs de Hindu's en Christenen waren tevreden met de Taliban. Er was ook 1 Jood in heel Afghanistan en ook hij had niks te klagen, volgens mij. Ze zeiden dat ze nu bescherming en veiligheid hadden. Vroeger werden ze lastig gevallen en beroofd, maar nu konden ze bij de Taliban klagen. Ze kregen rode kleren die ze moesten dragen, zodat ze herkend werden. De Shia's werden ook zwaar aangepakt. Ze konden niet meer met hun grote speakers op straten de vrouwen en vrienden van de Profeet, Allah's vrede en zegeningen zij met hem, vervloeken en uitschelden.

De graven werden gesloten, behalve een keer per week en men ging naar binnen met bewaking van de Taliban. Niemand mocht meer graven aanbidden. Ze hadden op elke graf die vroeger werd aanbeden geschreven, 'Wie dit aanbidt gaat eraan'. Ze hakten de handen af van de dieven en niemand durfe meer te stelen. Zelfs tot het punt dat mensen hun winkels overnacht en overdag openliepen als ze naar de moskee gingen voor het gebed. Als een arme man ging stelen, werd zijn hand niet afgehakt natuurlijk, maar hij werd voorzien door de regering.

Dat waren de Taliban, maar nu even terug naar Mullah Mohammad Omar. Wie was hij? Hoe was zijn karakter? Laat mij je een ding vertellen over zijn karakter.

Op een dag was Mullah Mohammad Omar samen met anderen uitgenodigd door een groep mensen, voor een feestmaal. Ze brachten rijst, vlees, salade, melk, fruit, room en allerlei andere lekkere maaltjes voor de gasten. Tot de verbazing van de mensen weigerde Mullah Mohammad Omar om de room en andere lekkere dingen aan te raken. De mensen probeerden hem te overtuigen dat hij moest eten en dat het eten niet special voor hem was voorbereidt, maar voor alle gastan, maar hij weigerde. Een paar maanden later bracht een arme arbeider van de stad een beetje soep met droog brood naar hem toe en hij brak de stukje harde brood met zijn handen en at het met de soep. Toen vroegen de mensen aan hem waarom hij niet van het room at, en hij antwoordde: 'Wanneer de laagste man uit mijn land dat heeft gegeten, dan zal ik het eten!' Subhan'Allah, dit was zijn karakter. Je ziet dat hij niet voor macht en een grote naam streed, maar voor Islam en de Moslimeen.

Er zijn Tawatur verhalen dat hij de mensen aan de Sahaba en Tabieen doet denken, als ze bij hem zijn, door zijn prachtige manieren. Hij gebruikt geen zin, zonder het woord Allah erin te vermelden, volgens sommige bronnen. Zo kennen wij hem en zijn oordeel is bij Allah. Volgens zijn vrienden heeft hij maar twee ongelovigen persoonlijk in zijn leven ontmoet.

De Taliban Leiders gingen naar Ahmad Shah Masoed en andere Noordelijke Aliantie leiders, om vrede te sluiten en om samen Shariah te zetten in Afghanistan. Maar zij zeiden tegen de Taliban: 'Ga jullie maar Islam studeren  in jullie moskeetjes, laat het politiek maar aan ons over'. Ze wouden macht en leiderschap, ze wouden geen Shariah brengen en een onderlinge gevecht brak uit. De Noordelijke Monafiqeen, vochten tegen de Shariah en de Moslims en dat is duidelijke ongeloof. Ze hebben de wetten van Allah niet geacepteerd en alleen de Monafiqeen haten de Shariah van Allah.

Allah zegt: 'Maar nee, bij jouw Heer, zij zullen geen gelovigen zijn, totdat zij jou (Profeet) tot rechter maken over al hun verschillen en in hun hart geen aarzeling vinden over datgene waarmee jij oordeelt en zij zich geheel en al onderwerpen'. (Qur'an 4:65).

Waarmee regeerde Profeet Mohammad? Democratie? Nee, hij regeerde met de Shariah van Allah. Geleerden zijn het unaniem eens dat degene die Allah's wetten niet accepteert ongelovig is. Toen de Christenen Afghanistan binnenvielen, kozen zij hun kant tegen de Moslims, en dat is ook ongeloof.

Allah zegt: 'O, jullie die geloven! Neem de Joden en de Christenen niet als vrienden (i.e. tegen de Moslims). Zij zijn de vrienden van elkaar. En wie hun tot vrienden neemt, is een van hun! Voorwaar, Allah leidt het overtredende volk niet'. (Qur'an 5:51).

En er zijn ook nog andere punten waarin hun huichelarij duidelijk werd, maar dit is genoeg om te begrijpen dat zij fout zitten. Er kwamen containers vol met arme mensen uit Pakistan, om zich met de Taliban te voegen. De Noordelijke Monafiqeen gingen de containers tegenhouden en sluiten. Ze lieten het gesloten in de zon staan. Na een paar uur gingen ze de containers beschieten met machine geweren, tot ze allemaal dood waren. Ze gingen Taliban strijders stenigen en levend begraven. Berichten hebben ons bereikt dat ze de oren, neuzen en tongen van Taliban strijders afsneden etc.

'En zij wreekten zich alleen maar op hen omdat zij in Allah geloofden, de Almachtige, de Geprezene'. (Qur'an 85:8).

Waarom denk je dat de Monafiqeen harder dan de ongelovigen worden gestraft in de Hel? De Noordelijke Aliantie en de andere ongelovigen gingen samenwerken en ze namen Taliban en Al Qaida strijders gevangen. Ze stuurden hun naar de Guantanamo gevangenis in Cuba. Daar werden ze in kooien gegooid en als dieren behandeld. Waarom werden ze daarheen gestuurd? Waarom niet naar Amerika of Europa? Omdat ze daar geen rechten hebben en mishandeld kunnen worden, terwijl niemand hun kreten hoort. Omar ibn Abdul Aziz, moge Allah tevreden over hem zijn, wou een hele romeinse koninkrijk aanvallen omdat ze 1 Moslim hadden mishandeld! Wat zouden hij en de andere Sahaba en Tabieen doen als zij nu hier waren? Wat zou de Profeet gedaan hebben als hij nu hier was?

Een Mojahid die vrijkwam uit de Guantanamo Bay, kwam op tv en vertelde het verhaal van twee mede Mojahideen die twee dromen hadden gehad. Hij vertelde dat een broeder had gedroomd dat Profeet Jezus, vrede zij met hem, naar hem toekwam en zei dat hij op de ware weg was. Toen die broeder zijn hand wegtrok zag hij dat het nat was. De volgende dag werd hij tot Shahadah gebracht door de ongelovigen en de Mojahideen roken de geur van Muskus van zijn Cel komen. Ze haasten zich ernaartoe en smeerden zijn bloed over hun lichamen.

Hij vertelde over een andere broeder die de Profeet Mohammad, Allah's vrede en zegen zij met hem, in zijn droom zag. De Profeet zei tegen hem: 'Jullie zijn Ahle Badr (Mensen van Badr)'. De broeder was even stil en vroeg vervolgens: 'O Boodschapper van Allah, de mensen van Badr leefden toch lang voor ons?' De Profeet antwoordde: 'Jullie zijn Ahle Badr Athani (De tweede  groep mensen van Badr)'.

Er is overgeleverd door Abu Hurairah, moge Allah tevreden over hem zijn, dat de Profeet, Allah's vrede en zegeningen zij met hem, zei: 'Als de Dag des Oordeels nabij is, dan zullen de dromen van de gelovigen nauwelijks vals zijn'. (Sahih Bukhari, Vol 9, Boek 87, Hadith 144).

Maar de Taliban die ze hebben gedoodt, hebben nu niks meer te vrezen Insha'Allah. Zij zijn nu vogels in de tuinen van het Paradijs, die nestellen aan de Troon van Allah. Zo beschouwen wij hun en aan Allah is hun oordeel. Er zijn films en foto's genomen van Taliban strijders die lachend stierven. Ze openden de doodskleden om de Taliban uit te lachen, terwijl de Taliban hun uitlachten. Wie het laatste lacht, lacht het beste.

Iemand die ik goed ken heeft mij verteld dat de Amerikanen en de Noordelijke Aliantie een paar lichamen van dode Taliban Strijders in een waterput dicht bij zijn huis hadden gegooid. De mensen van de wijk en hijzelf, zagen licht uit die put komen in de nacht. En zo zijn er nog veel meer verhalen.

Toen de Amerikanen Afghanistan binnenvielen riep Mollah Omar de mensen bij elkaar en zei: 'O mensen! Ik verwacht dat de lucht aanvallen sterker worden, dus als jullie willen geef ik me over aan de Amerikanen?' En iedereen riep: 'Nee, bij Allah, u blijft hier!' Dat waren pure Afghanen, Masha'Allah. Hun hele geschiedenis lang hebben ze onder de schaduwen van zwaarden geleefd. Elke vijand die binnenviel, ging met een gebroken neus weglopen, met de hulp van Allah.

Het is dezelfde land waarover Alexander de grote op zijn sterfbed zei: 'Ik ging als een stormwind door Perzie, ik ging als een windvlaag door de Pyramides en de vlaktes van Persapolis, maar ik ging wenen en was ontmoedigd in Bactria (Afghanistan)'.

En dezelfde lot zal de ongelovigen die vandaag die land aanvallen, overvallen Insha'Allah.

George Bush zocht excusen om Afghanistan aan te vallen. Waarom? Als hij zo'n goede helper was, waarom gaf hij Afrika, waar elke drie seconden een kind van honger sterft, nul koma nog wat van zijn rijkdommen? Maar nee, bij Allah, hij viel Afghanistan aan omdat hij wist dat daar jonge leeuwen welpen worden geboren. Hij weet dat als hij daar niet zijn eigen regering neerzet en de mensen onder controle houdt, zij op zullen staan en de onrechtvaardigen zullen neerhalen. Dus hij zette Karzai in Afghanistan neer. Door Afghaanse pakjes te dragen wordt je geen Afghaan. Die man is een Amerikaanse FBI agent. En het gaat niet om Afghaan of niet Afghaan zijn. Zelfs een Amerikaanse of Britse leider zouden wij accepteren, als hij maar Moslim was en met de Shariah regeerde.

Tijdens een intervieuw zei Mollah Mohammad Omar tegen de interviewer: 'Ik zit nu met twee beloftes. De ene belofte is van Bush en die andere belofte is van Allah. De belofte van Allah is dat Zijn wereld uitgestrekt is. Als je een reis op de weg van Allah begint, kan je overal toevluchts oorden zoeken. En de belofte van Bush is dat er geen plaats op aarde is waar je je voor hem kan verstoppen. We zullen zien welke van deze twee beloftes zal worden vervuld'.

Zoals Abdullah ibn Mobarak zich in de mantel's verstopte tijdens de gevechten omdat hij geen grote naam wou maken, verstopt deze man zich voor de media. Omdat hij zich wilt verstoppen, heeft Allah zijn naam, eer en respect verhefen.

De Taliban zijn niet verslagen. Ze gingen onder het volk, omdat ze de aanvallen van die wilde Amerikanen te stoppen. De Amerikanen gooiden duizenden kilo's zware bommen op steden en doodden onschuldigen. Waarom? Alleen maar om ze bang te maken en zodat ze nooit meer de Arabishe Mojahideen en de Taliban zullen helpen. De Taliban gingen naar de bergen en onder het volk, zodat ze geen excusen meer hadden om onschuldigen te doden. De ongelovigen hebben mischien wel gevechten gewonnen, maar niet de oorlog,

'Verslap en treur niet, jullie zullen overwinnen, als jullie inderdaad gelovigen zijn'. (Qur'an 3:139).

In deze tijd heerst er een zware hongersnood en armoede in Afghanistan. Ik heb verhalen gehoord van mensen die gras gingen eten. Al het geld is in de zakken van de regering en de Amerikanen. De bevolking krijgt niks, en daarom krijgen Taliban steeds meer aanhang. De Taliban zijn weer begonnen met vechten in deze dagen, en overwinning is nabij met de hulp van Allah. Je hebt alle verhalen van Islamitishe Helden gelezen en nu is het jou tijd om een Held van Islam te worden.

Je broeders roepen je uit Chechenie, Kashmir, Afghanistan, Palestina en andere wereld delen. Zijn we niet de gelovigen in de religie van Profeet Mohammad die een oorlog wou beginnen tegen een Joodse Stam, omdat ze de eer van 1 Moslim vrouw hadden aangetast? Zijn we niet de volgelingen van Salahudien Ayubi die door het lezen van een brief Baytul Maqdis ging overnemen? Waar zijn de leeuwen van Islam?

Waar zijn de gelovigen in de God'sdienst van Khalid ibn Walied en Omar ibn Khattab? De Profeet had ons al gewaarschuwd voor deze tijd.

Thawban heeft de Profeet, (Allah's vrede en zegeningen zij met hem), horen zeggen: 'Ik waarschuw jullie voor een tijd dat zal aanbreken. De staten van de wereld zullen zich verenigen (i.e. Verenigde Staten) tegen jullie en ze zullen elkaar uitnodigen om jullie weg te vagen, zoals mensen elkaar voor een eetmaal uitnodigen'. Ze vroegen, 'Zal dat gebeuren, omdat wij in de minderheid zullen zijn?' Hij antwoordde, 'Nee, jullie zullen zoals het schuim van de zee zijn, maar Allah zal het angst voor jullie uit de harten van jullie vijanden weghalen en hij zal in jullie harten, wahn werpen'. Ze vroegen, 'Wat is wahn, O Boodschapper van Allah?' Hij antwoordde, 'Liefde voor de wereld, en afkeer van de dood!' (Abu Dawud, Boek 37, Hadith 4284).

Vandaag is de dag, waarop ook jij een held van Islam kan worden. Zoals wij nu over helden van vroeger praten, zullen onze kinderen mischien op een dag over jou praten. We vechten niet voor geld of om een grote naam te krijgen, maar we vechten ter verdediging van onze broeders en zusters en om Allah's tevredenheid te bereiken. Je broeders en zusters roepen je van alle streken van de wereld en Allah zal je daarover zeker ondervragen. En vergeet niet, 'Zwijgen is Accepteren'.

Moge Allah Mullah Mohammad Omar steunen en hem de overwinning schenken! Amien. Moge Allah de ruggen van de kufaar breken in onze landen! Amien!